Tostig Godwinson: verschil tussen versies

'''Tostig''' ([[25 september]] [[1066]]) was een '''graaf en jongere broer van koning Harold II'''. Tostig had nog twee broers Gyrth en Leofwine. Hij vond ook dat zijn broer [[meineed]] had gepleegt tegenover hertog Willem van Normandië, maar, dat hij dan méér recht had op de troon, dan Harold II en zeker méér, dan de Normandische "bastaard". Daarom was er strijd tussen de broers. Tostig had tenslotte geen gedwongen [[eed]] moeten afleggen. Hij leefde in [[Vlaanderen]], aan het hof van zijn zwager, graaf [[Boudewijn V]], in ballingschap. Daar had graaf Tostig een leger geronseld. Tostig had zich met zijn vloot bij de [[Vikings]] aangesloten. Zijn Vlamingen en Hardrada's Vikingen hadden lelijk huis gehouden aan de Engelse kust, na hun landing bij de [[Humber]]monding. Daarna trokken ze het binnenland in en veroverden [[York]]. Bij de brug van [[Stamford]] werden ze gedwongen slag te leveren tegen koning Harolds' leger. Tostig en [[Harald III van Noorwegen]] Hardrada hadden hem daar niet verwacht. Toen de Vikingkoning Harald Hardrada sneuvelde, raakten de invallers in paniek. Toen Harald viel, knielde zijn [[skald (Noorse hofdichter)|skald]], Thiodolf, naast hem en nam het hoofd van de koning op zijn schoot en zong een treurlied. Graaf Tostig nam de koninklijke Noorse banier en in de verwarring riep hij ze terug tot de strijd. De Engelse koning Harold had hem al toegeroepen zich over te geven, maar Tostig was veel te trots om zich aan zijn koninklijke broer te onderwerpen. Onmiddellijk reageerden de Angelsaksische boogschutters en schoten een ware pijlenregen af naar de Noren en de Vlamingen. Tostig werd dodelijk getroffen. De overlevenden vluchtten naar de kust, die weinigen van hen hebben bereikt. De boeren in de omtrek hadden hun woede gekoeld op hun [[drakkar]]schepen op het strand en uit [[wraak]] de schepen in brand gestoken. De strijd was voor Hardrada en Tostig voor altijd ten einde.