Massilia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 31:
In 181 riepen de Massalioten de hulp van Rome in om zich van de Ligurische piraten te bevrijden en in 154 werd de consul Quintus Optimus gestuurd om de Ligurische volkeren te bestrijden die [[Nikaia]] en [[Antipolis]] bezetten. Het belang voor Rome lag vooral in het veiligstellen van de weg tussen Italië en de twee Spaanse provincies. Een derde interventie in 125 tegen de naburige volkeren , die nu Massalia zelf bedreigden, zou leiden tot de onderwerping van de gehele regio door de consuls [[Marcus Fulvius Flaccus (consul in 264 v.Chr.)|Marcus Fulvius Flaccus]] en [[Gaius Sextius Calvinus]]. De nieuwe provincie, [[Gallia Transalpina]] (na de stichting van Narbonne omgedoopt tot [[Gallia Narbonensis]]), verzwakte de handelspositie van Massalia en maakte haar steeds meer afhankelijk van Rome. De diplomatieke relaties bleven echter goed. [[Gaius Marius]] verleende de rechten over een kanaal ten oosten van de Rhônedelta aan de inwoners van de Hellenistische enclave en [[Pompeius]] kende hen Gallisch gebied toe.
=== Massilia na 49 v.Chr. ===
In 49 v.Chr. brak er een [[burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar]] uit waarbij Massilia zich echter neutraal opstelde. Maar [[Lucius Domitius Ahenobarbus (consul in 54 v.Chr.)|Domitius Ahenobarbus]], de nieuwe [[proconsul]] van [[Gallia Narbonensis]] met zijn zetel in Massilia, was een bondgenoot van Pompeius en hij begon de stad te versterken en weigerde Caesar vrije doortocht op zijn weg naar Hispania wat Pompeius thuisbasis was. In 49 belegerde [[Julius Caesar]] de stad, die volgens hem de kant van Pompeius gekozen had (zie [[Beleg van Massilia]]). In een paar maanden tijd maakte hij een einde aan de welvaart en de onafhankelijkheid van Massalia. De stad behield haar theoretische status van [[Civitas|civitas foederata]], maar moest afstand doen van haar vloot, van de krijgskas en van een groot deel van haar [[Chora (Griekse term)|chora]] (territorium). Na de overgave zou Marseille geen belangrijke politieke rol meer spelen.
De stadstaat maakte geen deel uit van de Gallische Provincie, maar wel van het Imperium Romanum (als bondgenoot) en de lokale aristocratie handelde nu ''ad maiorem Romae gloriam''. Op economisch vlak moest de stad nu leven in de schaduw van Narbo Martius ([[Narbonne]]) en Arelate ([[Arles]]). Hoewel Massilia tijdens het Keizerrijk moeilijker te onderscheiden werd van andere Romeinse gemeenten, behield ze een ‘hellenistische’ reputatie tot in de 5e eeuw. In de loop van de tijd werd afstand gedaan van het systeem van de traditionele magistraten (de 600, de 15 en de 3) om het Romeinse systeem tegen de 2e eeuw in te voeren. De stad bleef een belangrijk cultureel centrum dat zoals Athene Romeinse studenten en intellectuelen aantrok. De medische school van Massilia zou een paar bekende artsen voortbrengen. Een van hen was [[Crinas]], werkzaam aan het hof van [[Nero (keizer)|Nero]], die uit eigen zak de stadswallen van Marseille liet heropbouwen. Het is achter deze muren dat [[Marcus Aurelius Valerius Maximianus Herculius|Maximianus]], die het keizerschap opnieuw ambieerde, zich in 307 tegen [[Constantijn de Grote|Constantijn]] zou verdedigen.▼
▲De stad bleef een belangrijk cultureel centrum dat zoals Athene Romeinse studenten en intellectuelen aantrok. De medische school van Massilia zou een paar bekende artsen voortbrengen. Een van hen was [[Crinas]], werkzaam aan het hof van [[Nero (keizer)|Nero]], die uit eigen zak de stadswallen van Marseille liet heropbouwen. Het is achter deze muren dat [[Marcus Aurelius Valerius Maximianus Herculius|Maximianus]], die het keizerschap opnieuw ambieerde, zich in 307 tegen [[Constantijn de Grote|Constantijn]] zou verdedigen.
In de 2e eeuw n.Chr. kwam het [[Christendom]] op in Marseille, zoals in Lyon en in Vienne. De stad kwam rond 476 onder controle van de [[Visigoten]].
| |||