Andrew Johnson (voetballer): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k historisch sjabloon na naamswijziging Macedonië |
||
Regel 31:
==Clubcarrière==
===Jeugd en Birmingham City===
Johnson werd geboren in Bedford, Bedfordshire en begon zijn voetbalcarrière op de Luton Town FC's Academy. In eerste instantie werd zijn carrière bemoeilijkt door de perceptie dat hij te kort was om uit te groeien tot een spits van het hoogste niveau.
Hij vertrok naar [[Birmingham City]], waar hij in 1998 zijn profdebuut maakte. Hij leed daar veelal tegenslag, met als dieptepunt het missen van de beslissende penalty in de [[League Cup]] finale van 2001 tegen [[Liverpool FC|Liverpool]] waardoor ''The Reds'' de winnaar werd. Nadat de club uit Birmingham in 2002 promotie naar de [[Premier League]] had afgedwongen werd hij na slechts een paar opmerkelijke optredens overgedaan aan Crystal Palace FC voor het bedrag van ± £750,000. Johnson werd gebruikt als wisselgeld in de overgang van [[Clinton Morrison]], die vanuit Crystal Palace naar Birmingham City ging. In totaal maakte Johnson 8 doelpunten in 83 competitiewedstrijden bij de club uit Birmingham.
Regel 46:
Nadat Palace was gedegradeerd aan het einde van het seizoen 2004/05 en Johnson een transferverzoek indiende begonnen de speculaties naar welke club de Engelsman zou vertrekken. Op 2 augustus 2005 tekende Johnson echter een nieuw vijfjarig contract bij Palace, tegen een sterk verbeterd salaris en de intentie een snelle terugkeer naar het hoogste niveau te realiseren.<ref name="transfer request">{{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/crystal_palace/4735753.stm |title=Johnson commits future to Palace |publisher=BBC Sport |date=2 August 2005 |accessdate=19 October 2011}}</ref> Palace voorzitter Simon Jordan gaf Johnson's agent, Leon Angel de schuld als oorzaak dat de aanvaller eerder een transferverzoek indiende.<ref name="transfer request"/>
Palace slaagde er in het seizoen 2005/06 in een play-off plaats te bemachtigen maar moest het in de halve finale afleggen tegen [[Watford FC|Watford]],<ref>{{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/eng_div_1/4972624.stm |title=Crystal Palace 0-3 Watford |publisher=BBC Sport |date=6 May 2006 |accessdate=19 October 2011}}</ref> waardoor promotie naar de Premier League uitbleef, nadat ze met 3-0 verloor en 0-0 gelijk speelde.<ref>{{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/eng_div_1/4972992.stm |title=Watford 0-0 C Palace (agg 3-0) |publisher=BBC Sport |date=9 May 2006 |accessdate=19 October 2011}}</ref> Johnson scoorde 15 doelpunten in de Championship dat seizoen.
===Everton===
Doordat Crystal Palace er niet in geslaagd was terug te promoveren naar de Premier League werden de geruchten over een vertrek van Johnson groter. Een bod van £7.25 miljoen van [[Everton FC]] werd echter van tafel geveegd en het leek er dan ook op dat de club er in zou slagen de aanvaller te behouden. Na het vertrek van de toenmalig Crystal Palace trainer Iain Dowie werd de wens om te vertrekken echter alleen maar groter. Op 24 mei 2006 maakte de club bekend een bod van £8.5 miljoen van [[Wigan Athletic]] te hebben geaccepteerd. Een dag later bood [[Bolton Wanderers]] hetzelfde bedrag en ook dit werd geaccepteerd. Johnson zijn voorkeur lag echter bij een andere club dan de eerder genoemde.
Weer een dag later verhoogde Everton haar bod naar £8.6 miljoen, wat geaccepteerd werd en Johnson zijn voorkeur had. Op 30 mei 2006 vond de medische keuring plaats, die de speler met succes doorstond. Hij tekende een vijfjarig contract bij de tweede club van Liverpool tegen een weeksalaris van ruim £30,000. Met de overgang werden enkele nieuwe records gevestigd, zo was hij destijds de duurste aankoop van Everton ooit en Crystal Palace duurste verkoop ooit. Hij gaf bij zijn komst aan voor deze club te hebben gekozen vanwege de omvang en statuur van de club en grote omvang aan fans. Zijn eerste doelpunt voor zijn nieuwe werkgever maakte hij op 19 augustus 2006 tegen Watford FC, de wedstrijd eindigde in een 2-1-overwinning. In zijn eerste seizoen bij de club kwam hij in totaal 12 keer tot scoren. Op 6 november 2007 tekende hij een nieuwe vijfjarige verbintenis.
===Fulham===
In juli 2008 maakte Everton bekend dat het een bod met acht cijfers van [[Fulham FC]] had geaccepteerd op Johnson. Het duurde tot 7 augustus van dat jaar voor de overgang daadwerkelijk rond was. Dit had te maken met problemen tijdens de keuring. De aanvaller tekende een contract voor vier seizoenen, voor een niet nader bekendgemaakt salaris. Hij maakte zijn debuut in een uitwedstrijd tegen Bolton Wanderers op 18 september 2008. Deze wedstrijd eindigde in een 1-2-overwinning. Zijn eerste twee doelpunten in dienst van Fulham maakte hij tegen Wigan Athletic, op 29 oktober van dat jaar. In zijn eerste seizoen kwam hij in totaal tot tien doelpunten en eindigde hij met zijn club op de zevende plaats in de competitie.
Wegens aanhoudende knieproblemen moest hij het daaropvolgende seizoen grotendeels aan zich voorbij laten gaan. Ook moest hij het begin van het seizoen 2010/11 missen door aanhoudend blessureleed. Op 2 oktober 2011 scoorde hij een hattrick tijdens een 6-0-overwinning op stadsgenoot Queens Park Rangers. In juni 2012 liep zijn contract af. Hij had in vier jaar tijd dertien doelpunten gemaakt in 86 competitiewedstrijden.
Regel 67:
==Interlandcarrière==
Johnson werd voor het eerst geselecteerd voor Engeland onder 20 en zat bij de definitieve selectie voor het Wereldkampioenschap onder 20 in 1999. Hij speelde daar onder meer met [[Ashley Cole]], [[Peter Crouch]], Stuart Taylor en Matthew Etherington. Het team eindigde als laatste in zijn poule, alle drie de wedstrijden werden verloren zonder daarin te scoren.
Tijdens het seizoen 2004/05 onthulde Johnson dat hij een oproep voor het [[Pools voetbalelftal|Pools nationaal elftal]] niet zou weigeren, de speler kwam hiervoor in aanmerking doordat zijn grootvader was geboren in Polen.<ref>{{cite news |url=http://www.express.co.uk/posts/view/278975/Tigerish-Martin-Jol-roars-defiance |title=TIGERISH MARTIN JOL ROARS DEFIANCE |author=Simon Yeend |publisher=express.co.uk |date=22 October 2011|accessdate=22 October 2011}}</ref> Dit zorgde er mede voor dat Engeland bondscoach Sven-Göran Eriksson haast maakte met het selecteren van de aanvaller. In februari 2005 maakte Johnson zijn debuut voor het Engels nationaal elftal tegen [[Nederlands voetbalelftal|Oranje]], hij kwam in de 61ste minuut in het veld om [[Wayne Rooney]] te vervangen. Een tweede interland speelde Johnson in een 2–1 vriendschappelijke overwinning op de [[Amerikaans voetbalelftal|Verenigde Staten]] tijdens de zomer tour door de [[Verenigde Staten]] in 2005. Op 9 mei 2006 werd bekend dat hij op de stand-bylijst stond om mee te gaan naar [[WK Voetbal 2006|WK 2006]], uiteindelijk hoorde hij bij de afvallers.
Onder de nieuwe bondscoach [[Steve McClaren]] werd hij meerdere keren geselecteerd en mocht tijdens de Euro 2008 kwalificatiewedstrijd tegen [[Israëlisch voetbalelftal|Israël]] in de basis beginnen.
Johson kwam acht keer uit voor de nationale ploeg, waarvoor hij geen doelpunten maakte.
Regel 94:
| '''3|| 02.09.2006|| {{ENGf}} – {{ANDf-r}} || '''5 – 0 || EK-kwalificatie || 0
|-
| '''4|| 06.09.2006|| {{
|-
| '''5|| 15.11.2006|| {{NEDf}} – {{ENGf-r}} || '''1 – 1 || Vriendschappelijk || 0
| |||