Dijk (waterkering): verschil tussen versies

In Vlaanderen waren er in 1976 overstromingen doordat de [[Schelde (rivier)|Schelde]] buiten haar oevers trad. De rand van de stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] en een deel van de provincie [[West-Vlaanderen]] kwamen onder water te staan. Om te voorkomen dat de Schelde nog eens buiten haar oevers zou treden, heeft de Belgische overheid het [[Sigmaplan]] ontwikkeld. Het Sigmaplan moet ervoor zorgen dat de Scheldedijken opgewassen zijn tegen stormvloeden.<ref>{{citeer web|url=http://www.sigmaplan.be/nl/sigmaplan/hoe-is-het-sigmaplan-ontstaan|titel=Hoe is het Sigmaplan ontstaan?|werk=sigmaplan.be}}</ref>

 

De ondergrond waarop een dijk gebouwd (de zate) wordt moet voldoende draagkrachtig en niet te doorlatend zijn. Vaak is dat niet het geval, en dan moet eerst een [[grondverbetering]] uitgevoerd worden.Veelal bestaat de grondverbetering uit het weghalen van de bovenste laag grond, en die vervangen door draagkrachtig zand. Soms kan volstaan worden met het verdichten van de ondergrond. Indien de ondergrond te doorlatend is, worden vaak maatregelen aan de buitenzijde van de toekomstige dijk genomen, zoals bijv. het aanbrengen van een ondoorlatende kleilaag. Het aanbrengen van zo'n laag aan de binnenzijde van de dijk is hydraulisch gezien niet zo gunstig, maar wordt soms wel gedaan omdat er aan de buitenzijde geen mogelijkheid is om die laag aan te brengen (een kleilaag aan de binnenzijde wordt wel gebruikt om [[piping]] tegen te gaan).

Na de grondverbetering wordt de kern aangelegd en vervolgens wordt deze afgedekt met bekleding om de dijk voldoende ondoorlatend te maken en weerstand te te geven tegen [[erosie]] door stroming en golven.<ref>{{citeer web|url=http://www.sigmaplan.be/nl/sigmaplan/welke-zijn-de-pijlers/de-bouw-van-een-dijk|titel=De bouw van een dijk|werk=sigmaplan.be}}</ref>