Grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5.1) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
In 1949 werd de grondwet voor het eerst geopenbaard, samen met de vestiging van de Bondsrepubliek Duitsland. Aanvankelijk werd niet gedacht dat men de grondwet zou behouden wanneer de hereniging van de Bondsrepubliek met de DDR een feit zou zijn, zoals aangegeven in artikel 146: "Deze Grondwet... zal ophouden te bestaan op de dag dat een grondwet wordt aangenomen door de vrije keuze van het Duitse volk". Uiteindelijk vond de [[Duitse hereniging]] van [[1990]] plaats binnen het raamwerk van artikel 23, dat toelaat dat er zich nieuwe eenheden bij de Bondsrepubliek voegen.
Voor het wijzigen van de grondwet is een tweederde meerderheid in [[Bundestag]] en [[Bundesrat]] vereist. Bijzonder is de zogenaamde ''Ewigkeitsgarantie'' (art. 79 III), die een niet voor wijziging vatbare kern aanduidt. De bedoeling is om de Duitse democratie weerbaar te maken tegen zelfvernietiging zoals gepleegd in de [[1930-1939|jaren '30]]. Tot de onaantastbare kern behoren de [[menselijke waardigheid]], de erkenning van [[mensenrechten]], de [[volkssoevereiniteit]], de [[trias politica|machtenscheiding]], het [[parlementarisme]], het [[republikanisme]], het [[federalisme]], de [[rechtsstaat]] en het ''Sozialstaatsprinzip''. In laatste instantie is het [[Bundesverfassungsgericht]] de garant van de 'eeuwigheidsclausule'.
De grondwet wordt zeer hoog geacht door de Duitsers; de [[bondspresident van Duitsland|bondspresident]] wordt sinds Bondspresident [[Karl Carstens]] dat voorstelde gekozen op de Dag van de Grondwet (23 mei). De dag wordt ook uitgebreid gevierd.
| |||