Eerste Franse Keizerrijk: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 88:
Het '''Franse Keizerrijk''' (1804-1814/1815), ook bekend als het '''Grotere Franse Keizerrijk''' of '''Eerste Franse Keizerrijk''' of '''Napoleontisch Keizerrijk''', was het keizerrijk van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon I]] van Frankrijk. Het was de dominantie van Frankrijk over een groot deel van het vasteland van Europa in de vroege 19e eeuw.
Napoleon werd [[Lijst van koningen van Frankrijk|keizer der Fransen]] op 18 mei 1804 en kroonde zichzelf tot keizer op 2 december 1804, wat de periode van het [[Consulaat (Frankrijk)|Franse Consulaat]] beëindigde. Het
De daaropvolgende reeks oorlogen - gezamenlijk bekend als de [[
Vroege Franse overwinningen verspreidden veel ideologische mogelijkheden van de [[Franse Revolutie]] over Europa. Het [[hofstelsel]] werd afgeschaft, aristocratische privileges werden geëlimineerd op elke plaats, behalve in Polen, en de invoering van de [[Code Napoléon]] in heel het continent verhoogde legale gelijkheid, vestigde jury-systemen en legaliseerde echtscheidingen.
Regel 96:
Napoleon plaatste familieleden op de tronen van verschillende Europese landen en schonk veel adellijke titels, waarvan de meeste na de ondergang van het keizerrijk niet werden erkend. Zo riep hij in 1806 het voormalige [[Bataafs Gemenebest]] uit tot het [[koninkrijk Holland]], en plaatste zijn broer [[Lodewijk Napoleon]] op de troon. In 1810 werd ook dit koninkrijk opgeheven en door Frankrijk geannexeerd.
Historici hebben het aantal doden wegens de
Napoleon deed troonafstand op 11 april 1814. Het keizerrijk werd kort hersteld tijdens de [[Honderd Dagen (1815)|Honderd Dagen]] in 1815 tot Napoleons nederlaag in de [[Slag bij Waterloo]]. Het keizerrijk werd opgevolgd door de [[Restauratie (Frankrijk)|herstelde monarchie]] van het [[huis Bourbon]].
|