Synagoge: verschil tussen versies

In de eerste jaren van het jodendom was er nog geen synagoge; vaak wordt aangenomen dat deze pas is ontstaan tijdens de [[Babylonische ballingschap]] ([[586 vrv. Chr.|586]]-[[539 vrv. Chr.|539]] voor de westerse jaartelling), maar deze theorie staat ter discussie.

In 586 vrv. Chr. werden veel joden die een hoge positie bekleedden verbannen uit [[Jeruzalem]], omdat ze in opstand waren gekomen tegen hun [[Babylonië|Babylonische]] overheersers. Na een tweede opstand werd hun [[Joodse tempel|tempel]], de ''[[Tempel van Salomo]]'' op de [[Tempelberg]] in Jeruzalem verwoest. In Babylonië beschouwden de joden het als onmogelijk om hun eigen identiteit vast te houden als ze niet samenkwamen. Het probleem was alleen dat ze in een onbekende streek waren aangekomen. Ze stonden voor de keus te integreren, te assimileren of te isoleren. De uitspraak 'Zoek de vrede voor de stad, want in haar vrede ligt uw vrede' geeft aan zij moesten integreren: als je je isoleert heb je geen contact met de stad, maar als je de gebruiken van je omgeving respecteert en je eraan aanpast maar toch je eigen identiteit behoudt, zal het goed gaan met je volk en zal er vrede voor het volk bestaan. De keuze was dan ook integreren met behoud van hun geloof, dat hen verbonden zou houden.

De tempel is tweemaal verwoest: de eerste keer in 586 vrv. Chr. door de Babyloniërs, de laatste keer in het jaar [[70]] na Christus door de latere Romeinse keizer [[Titus (keizer)|Titus]].