Lucia Migliaccio: verschil tussen versies

'''Lucia Migliaccio, Hertogin van Floridia''' ([[Syracuse (Italië)|Syracuse]], [[Sicilië]], [[19 juli]] [[1770]] - [[Napels (stad)|Napels]], [[26 april]] [[1826]]), was de tweede vrouw van Koningkoning [[Ferdinand I der Beide Siciliën]]. Hun huwelijk was een [[morganatisch huwelijk]] en Lucia kreeg nooit de titel koningin, echter wel de titel Koninklijk''koninklijke Gemalingemalin''.

Haar eerste huwelijk was met Benedictus Grifero, Prinsprins van Partanna.

Ferdinand had zijn eerste vrouw, [[Maria Carolina van Oostenrijk (1752-1814)|Maria Carolina van Oostenrijk]] verloren op [[8 september]] van datzelfde jaar. Hij had in dat jaar bijna volledig zijn macht afgestaan aan zijn oudste zoon uit zijn eerste huwelijk, [[Frans I der Beide Siciliën|Prinsprins Frans]], door hem te benoemen als regent en de meeste beslissing naar hem af te vaardigen. Terwijl Maria Carolina grote invloed had op Ferdinand en zeker de touwtjes in handen had tijdens Ferdinands regering over Napels en Sicilië tot aan [[1812]], had Lucia beperkte invloed.

Ferdinand besteeg de troon van het Koninkrijkkoninkrijk Napels dankzij zijn winst in slagSlag bij Tolentino op [[3 mei]] [[1815]],; hij verdreef toen zijn rivaal, de [[napoleontische tijd|napoleontische Koningkoning]] [[Joachim Murat|Joachim I]]. Op [[8 december]] [[1816]] voegde hij de twee Koninkrijkenkoninkrijken, Napels en Sicilië, tot een staat en besteeg hij de troon van het [[Koninkrijk der Beide Siciliën]]. Zijn zoon Frans was nog steeds regent en zijn tweede vrouw, Lucia, nog steeds zijn Koninklijkkoninklijke Gemalingemalin.