Neoclassicistische architectuur: verschil tussen versies

Met '''neoclassicistische architectuur''' wordt bedoeld de [[architectuur]]stijl die, in lijn met de bredere kunststroming van het [[neoclassicisme]], een terugkeer naar de idealen van de oude Griekse en Romeinse bouwkunst voorstond. Het neoclassicisme in de bouwkunst ontstond enerzijds als een reactie op de zwierige vormen van de [[barokarchitectuur|barok-]] en [[rococo|rococo-architectuur]], anderzijds als een voortzetting van de classiciserende tendensen in de bouwkunst van de tweede helft van de 18e eeuw ([[Lodewijk XVI-stijl]]). De stroming beleefde in Europa een hoogtepunt tussen ca. 1770 en 1840. In veel landen, ook buiten Europa, vond de stijl ook later in de 19e, en zelfs in de 20e eeuw nog navolging. Sommige architecten ontleenden hun klassieke beeldtaal op een indirecte manier aan voorbeelden uit de [[Renaissancerenaissance]] of het werk van de Italiaanse architect [[Andrea Palladio]]; deze varianten worden meestal aangeduid als [[neorenaissance]] en neo[[palladianisme]]. In Duitstalige landen (en in Oost-Europa) wordt meestal gesproken over ''Klassizismus'', waar elders de term ''neo''classicisme wordt gebruikt.

* [[Classicismeclassicisme]]

* [[Empirestijlempirestijl]]

* [[Georgiaansegeorgiaanse architectuur]]

* [[Jeffersoniaansejeffersoniaanse architectuur]]

* [[Federalefederale stijl]]

* [[Historismehistorisme (architectuur)]]

* [[Neostijlenneostijlen]]

* [[Palladianismepalladianisme]]