Frankrijk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door SantiBoi (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Gutowo
Arthur 69 (overleg | bijdragen)
Regel 50:
In de loop van de [[19e eeuw]] werd Frankrijk overvleugeld door het [[Britse Rijk]] als grootste koloniale en maritieme mogendheid en bleef nogal achter in industriële ontwikkeling en bevolkingsgroei bij oude en nieuwe rivalen: de Britten, de Duitsers en de Amerikanen. Vooral vanaf de [[Koloniale Conferentie van Berlijn|Conferentie van Berlijn]] (1885) deed Frankrijk echter wel volop mee in de Europese wedijver in [[Franse koloniale rijk|koloniale expansie]]. Zowel economische, culturele alsook raciale motieven speelden hierin een rol. Tegelijkertijd ontwikkelde Frankrijk zich, net als andere landen in [[West-Europa]], tot een [[parlementaire democratie]], met algemeen stemrecht. Hierbij werd in de loop van de 19e eeuw wel herhaaldelijk van regeringsvorm gewisseld tussen keizerrijk, koninkrijk en republiek. Sinds [[1871]] is het een republiek gebleven.
 
In de [[20e eeuw]] werd Frankrijk ten gevolge van twee [[wereldoorlog]]en, die voor Frankrijk uitliepen op [[pyrrusoverwinning]]en, genoodzaakt vanaf 1945 tussen de twee [[supermacht]]en een nieuwe rol te zoeken als middelgrote moderne Europese mogendheid. zonderIn kolonialede ambitiesjaren 1950 groeide het besef dat de kolonies in Azië en Afrika niet behouden konden worden. DitHet ginggrootste gepaardpolitieke metprobleem was de gehechtheid aan de kolonie in Algerije.

Frankrijk kende een aanzienlijke industriële ontwikkeling, een eigen [[atoombom|nucleaire afschrikkingsmacht]], een leidende rol in het naoorlogse [[Europese Unie|Europese integratieproject]] met behoud van een zelfstandige militaire rol, zowel in de eigen postkoloniale invloedssfeer als binnen de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie|NAVO]]. Van de NAVO was Frankrijk vanaf 1966 alleen nog maar politiek lid, dat wil zeggen zonder dat de Franse strijdkrachten deel uitmaakten van de geïntegreerde commandostructuur. In maart 2009 besloot Frankrijk daarin weer terug te keren. Het verlies van wereldwijde culturele invloed, vooral ten gevolge van het [[Angelsaksische landen|Angelsaksische overwicht]]<ref>http://www.homepages.ed.ac.uk/echabal/ecanglosaxon.pdf</ref>, is een bron van nationale zorg. De samenleving kent enkele breuklijnen die een efficiënt bestuur moeilijk maken. Er is de breuklijn tussen links en rechts, tussen de grote steden en het platteland én tussen autochtonen en immigranten.
 
== Geografie ==