Algehele anesthesie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina Groot-Brittannië gewijzigd in Verenigd Koninkrijk met DisamAssist.
Zesd (overleg | bijdragen)
Veranderd dat de patiënt in slaap wordt gebracht naar dat deze buiten bewustzijn wordt gebracht, hetgeen narcose daadwerkelijk is; vermeld dat uit onderzoek blijkt dat narcose mogelijk hersenschade veroorzaakt en daarmee gedrags-, ontwikkelings- en leerproblemen; de zin verwijderd dat narcose als veilig kan worden beschouwd (dit vanwege het vorige punt).
Regel 23:
De moderne anesthesie onderscheidt voor de toepassing van algemene anesthesie drie pijlers: bewustzijnsverlaging, pijnbestrijding en [[spierverslapping]]. Voor deze drie pijlers worden verschillende medicijnen (of farmaca) gebruikt, elk voor een ander effect, maar soms zijn de effecten overlappend of elkaar zelfs versterkend. We onderscheiden algemene anesthesiemiddelen ([[anestheticum|anesthetica]] of [[hypnoticum|hypnotica]]), [[pijnstiller]]s (meestal op [[morfine]] gelijkende middelen, [[Opiaat|opiaten]] of [[opioïde]]n) en [[spierverslapper]]s. De anesthesiemiddelen kunnen intraveneus (in de aderen) worden ingespoten of worden ingeademd ([[inhalatie]]). Ook combinaties van beide toedieningsvormen worden breed toegepast.
 
Het proces van de anesthesie bestaat uit drie onderdelen: hetde inpatiënt [[slaapbuiten (rust)|slaap]]bewustzijn vallenbrengen (de inleiding of inductie), de periode waarin de operatie plaatsvindt (het onderhouden van de anesthesie) en het wakker worden (uitleiding).
 
Om de patiënt inbuiten slaapbewustzijn te brengen kan van verschillende methoden gebruik worden gemaakt. Bij volwassenen wordt de narcose vaak 'ingeleid' door het geven van een intraveneuze dosis van een [[anestheticum]] zoals [[etomidaat]] of [[propofol]], waarna voor het onderhouden van de narcose een inhalatie-anestheticum (dampvormig) kan worden gebruikt gecombineerd met analgetica. Bij kleine kinderen wordt de narcose bijna altijd 'ingeleid' door het laten inademen van een dampvormig-mengsel via een 'kapje'. Men gebruikt hiervoor [[dampvormige anesthetica]]. Vroeger werd hiervoor gebruikgemaakt van [[chloroform]], hetgeen vanwege de toxische eigenschappen werd vervangen door [[di-ethylether|ether]]. Momenteel gebruikt men hier nog lachgas voor (in veel ziekenhuizen is het gebruik van lachgas afgeschaft, omdat het bijwerkingen had op het personeel), meestal gemengd met een van een aantal andere mogelijke dampen zoals [[sevofluraan]], [[halothaan]], [[enfluraan]], [[desfluraan]] of [[isofluraan]]. Hierbij worden nog steeds intraveneus pijnstillende farmaca zoals [[sufentanyl]], [[fentanyl]] of [[remifentanyl]] en spierverslappende medicamenten zoals [[succinylcholine]] (kortwerkend middel) of [[vecuronium]], [[cisatracurium]], [[rocuronium]] (middellang werkend) of [[pancuronium]] (langwerkend) gegeven.
 
===Beademing===
Regel 34:
 
===Veiligheid===
De toepassing van anesthesie onder gemonitorde omstandigheden en door een opgeleide anesthesioloog mag veilig worden genoemd. De kans op overlijden als gevolg van toepassing van algehele anesthesie is kleiner dan 1 op 100.000 anesthesieën. De belangrijkste [[bijwerking]]en na anesthesie zijn [[misselijkheid]] (10-30%), [[Braken (lichaamsfunctie)|braken]] (<10%) en keelpijn (veroorzaakt door de intubatie). Een zeldzame maar levensbedreigende complicatie bij mensen die er gevoelig voor zijn is [[maligne hyperthermie]].
 
De laatste jaren zijn er steeds meer zorgen ontstaan over het risico op hersenbeschadiging door narcose, met name bij jonge kinderen. Zo blijkt uit Amerikaans onderzoek dat meerdere malen onder narcose gaan gedurende de eerste twee levensjaren, de kans op leerproblemen later verdubbelt.<ref>{{Citeer web|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21969289?dopt=Abstract|titel=Cognitive and behavioral outcomes after early exposure to anesthesia and surgery.|bezochtdatum=2 februari 2019|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=|taal=}}</ref> Uit ander Amerikaans onderzoek is gebleken dat de kans op ontwikkelings- en gedragsstoornissen met 60% toeneemt als er voor de leeftijd van 3 jaar een narcose plaatsvindt.<ref>{{Citeer web|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21415431|titel=Early childhood exposure to anesthesia and risk of developmental and behavioral disorders in a sibling birth cohort.|bezochtdatum=2 februari 2019|auteur=|achternaam=|voornaam=|datum=|uitgever=|taal=}}</ref>
 
De anesthesie is een uitermate belangrijk onderdeel van een operatie en wordt door een universitair opgeleid [[medisch specialist]], de [[anesthesioloog]], geassisteerd door een anesthesiemedewerker, toegediend. De anesthesioloog zorgt allereerst (een of meer dagen vóór de operatie) voor een algehele medische keuring. De patiënt wordt in de westerse geneeskunde op vele niveaus en manieren bewaakt. Hierdoor is de veiligheid van operatieve ingrepen in de laatste honderd jaar enorm toegenomen. Men zegt wel dat de autorit naar het ziekenhuis gevaarlijker is dan de anesthesie, althans als de patiënt overigens gezond is, want bij mensen met ernstige hart- of longaandoeningen blijft anesthesie een toestand met een flink verhoogd risico.