Gamal Abdel Nasser: verschil tussen versies

In 1956 probeerde Nasser een lening los te krijgen van de [[Verenigde Staten]] en het [[Verenigd Koninkrijk]] om de bouw van de [[Aswandam]] op de [[Nijl]] te bekostigen. Toen dat niet lukte kondigde hij op 26 juli de nationalisering aan van het [[Suezkanaal]]. Dit veroorzaakte de [[Suezcrisis]]. Deze begon op 29 oktober met een aanval door [[Israël]] dat het [[Sinaïschiereiland]] bezette en doorstootte tot [[Gaza (stad)|Gaza]] en het Suezkanaal. De [[Frankrijk|Fransen]] en de [[Verenigd Koninkrijk|Britten]], die hun belangen in het gebied verloren zagen gaan, eisten, [[Protocol van Sèvres|volgens tevoren met Israël gemaakte afspraak]], dat zowel Egypte als Israël zich tot 10 mijl van het Suezkanaal zouden terugtrekken, waarbij Egypte dus zowel het Suezkanaal als Sinaï zou moeten prijsgeven. Toen dat door Nasser afgewezen werd, landden op 5 november troepen van de Brits-Franse coalitie bij het kanaal. Onder druk van zowel de Verenigde Staten als de [[Sovjet-Unie]] in de [[Verenigde Naties]], moest de coalitie echter haar eisen opgeven en haar troepen terugtrekken. De Israëli's, die het Egyptische leger verslagen hadden, verkregen in ruil voor hun terugtrekking uit het Sinaïschiereiland de toezegging dat de acties van de [[Fedayin]] vanaf Egyptisch grondgebied zouden stoppen. Ondanks het succes van Israël won Nasser heel wat respect binnen de Arabische wereld door zijn onverzettelijke houding ten opzichte van de "imperialisten".