Jan V van Bretagne: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Bretons → Bretons (taal) |
Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Verdrag van Amiens → Verdrag van Amiens (1423) |
||
Regel 28:
Met behulp van zijn kundige adviseur [[Jean de Malestroit]] wist hij de positie van Bretagne te verstevigen gedurende de oorlog. Zo werd het leger hervormd en werden er diplomatieke en handelsrelaties aangeknoopt met de rest van West-Europa. Ook werd de Bretonse onafhankelijk verstrekt door het vastleggen van nieuwe kroonrituelen en het slaan van eigen gouden munten.<ref name="Wagner182"/> Nadat de Engelsen in 1421 in de [[Slag bij Baugé]] werden verslagen zocht hij toenadering tot de Franse dauphin [[Karel VII van Frankrijk|Karel]]. Deze alliantie kwam echter onderdruk te staan toen de Engelse koning zijn broer Arthur vrijliet. Deze wist hem te overtuigen om het [[verdrag van Troyes]] te tekenen waarin Hendrik V werd erkend als de rechtmatige koning van Frankrijk.
In 1423 werd er met het [[Verdrag van Amiens (1423)|Verdrag van Amiens]] formeel de bondgenootschap gesloten tussen Bretagne, Engeland en [[Hertogdom Bourgondië|Bourgondië]]. Ondertussen sloot hij heimelijk met [[Filips de Goede]] een verdrag om bondgenoten van elkaar te blijven als een van hen zich zou verzoenen met de dauphin.<ref>{{Aut|John A. Wagner}}, blz. 183.</ref> Al in 1425 werd de Frans-Bretonse alliantie gesloten in [[Saumur]]. Twee jaar later wisselde Jan V weer van zijde in het conflict. De Anglo-Bretonse relaties bleven onderdruk staan door de continue clashes tussen Engelse en Bretonse zeilers. In 1435 kwam er een einde aan de Anglo-Bourgondische alliantie met de [[Vrede van Atrecht (1435)|vrede van Atrecht]]. Jan V bleef zijn neutraliteit bewaken tot aan zijn dood in 1442 toen hij werd opgevolgd door zijn zoon [[Frans I van Bretagne|Frans]].
== Huwelijk en kinderen ==
| |||