Apostolicae Curae: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 6 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q619982
Lepelaar (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Leo XIII.jpg|thumb|Paus Leo XIII]]
In de apostolische brief '''Apostolicae Curae''' van [[13 september]] [[1896]] analyseert [[Paus Leo XIII]] de ritussen van de [[Anglicaanse Kerk]] voor [[bisschop]]- en [[priester]][[wijding]]. In zijn besluit verklaart hij dat de wijding vanuit een [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholiek]] standpunt ongeldig en behoudt op deze manier de onderbreking van de [[apostolische successie]] binnen de Anglicaanse Kerkis. Deze brief werd beantwoord door de [[aartsbisschop van Canterbury]] en de [[aartsbisschop van York]] met de brief ''Saepius Officio'' van [[19 februari]] [[1897]].
 
Het belangrijkste bezwaar tegen de geldigheid van de Anglicaanse [[wijding]]en, was volgens Leo XIII het door hem beweerde gebrek aan intentie en de gewijzigde vorm van de Anglicaanse [[ritus]]. Leo XIII stelde dat de Anglicaanse ritus de bedoeling uitdrukt om een [[priesterschap]] te creëren dat afwijkt van het opofferend priesterschap van de Rooms-katholieke kerk. De wijding zou zijn gereduceerd tot slechts een kerkelijke instelling, een overeenkomst, afspraak of zegening, in plaats van een heilige schenking van genade door de handoplegging. Volgens Leo XIII is daarmee in de Anglicaanse kerk de [[Apostolische successie]] verloren gegaan. Doordat de formulering van de inwijding door de Anglicanen opzettelijk was gewijzigd, hebben ze volgens de paus niet meer de bedoeling om 'te doen wat de Kerk doet'. Wat niet in twijfel kan worden getrokken is de ononderbroken opvolging bij handoplegging door bisschoppen die worden ingewijd met het [[Pontificale Romanum]] (soms aangeduid als 'het stokje doorgeven').
 
De Anglicaanse kerk heeft niet officieel geantwoord op het schrijven van de paus. De Anglicaanse bisschoppen van York en Canterbury zonden wel een antwoord.
Het standpunt van deze Anglicaanse bisschoppen was dat de vereiste referenties aan het opofferend priesterschap ook nooit hadden bestaan in oude Latijnse inwijdings-liturgieën, noch in de inwijdingen van de [[Oosters-katholieke kerken]], die de Rooms-katholieke kerk wel als geldig beschouwde. Dat is volgens hen inconsequent. In de Rooms-Katholieke visie zijn de verschillen tussen deze ritussen slechts een kwestie van gewoonte of traditie, zonder verdere bedoeling. Verder is het volgens de Anglicanen toelaatbaar dat een nieuwe ritus wordt ingevoerd omdat dat tot de vrijheid van een plaatselijke of landelijke kerk hoort en niet van Rome afhangt.
{{Appendix|2=
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia |titel=Apostolicae curae |taal=en |oldid=880386323 |datum=20190128}}
----
{{References}}
}}
 
{{Beginnetje|religie|2=2005|3=10|4=23}}
 
[[Categorie:Anglicanisme]]