Kruisiging: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
archeologische indicatie kruisiging komt niet overeen met kunsthistorische weergave. |
|||
Regel 19:
Gekruisigden werden niet begraven, wat in die tijd verlies van de identiteit betekende. Het lichaam bleef aan het kruis hangen als voedsel voor honden en gieren. Om te voorkomen dat verwanten het lijk van het kruis zouden halen om het toch te begraven werd er een wachtpost bij gezet. In [[Judea]], evenwel, mocht een lijk niet 's nachts blijven hangen ([[Deuteronomium]] 21:23) en Jezus van Nazareth (zie [[christendom]]) is dan ook dezelfde dag nog begraven.
Onder de Romeinen was het gebruikelijk dat het slachtoffer zelf de horizontale dwarsbalk (niet noodzakelijk het hele kruis) moest dragen naar de plek van de kruisiging. Als de kruisiging plaatsvond op een vaste plaats (zoals [[Golgotha]] bij [[Jeruzalem]]) stonden de verticale balken daar al klaar. De enigste archeologische aanwijzing van een kruisiging werd teruggevonden nabij [[Givat Hamivtar]] in [[Israël|Israel]]. In tegenstelling tot de kunsthistorische weergave werden de nagels hier langs de zijkanten van de voeten in de hoofdbalk geslagen, en niet met een steunbalkje<ref>Hughes, Philip John. "Dishonour, Degradation and Display: Crucifixion in the Roman World." ''Hearts & Minds'' 1.3 (2014): 2-23.</ref>.
Bij de invoering van het [[christendom]] als staatsgodsdienst in het Romeinse Rijk werd de kruisiging afgeschaft.
==Japan in de middeleeuwen==
| |||