Maastricht: verschil tussen versies

Rond het jaar 10 v. Chr. legden de Romeinen de belangrijke [[Heerweg|heirbaan]] [[Keulen (stad)|Keulen]]-[[Tongeren (stad)|Tongeren]] aan (later [[Via Belgica]] genoemd) die bij Maastricht de Maas kruiste. Bij de [[Eerste Romeinse brug van Maastricht|Romeinse brug]] ontstond een nederzetting, waarvan het centrum nabij de huidige Stokstraat lag. Rond 270 na Chr. werd Romeins Maastricht verwoest door invallende [[Germanen|Germaanse]] stammen. Ter bescherming van de brug werd in het jaar 333 na Chr. of kort daarna op de linkeroever het [[Castellum (Maastricht)|Romeins castellum]] gebouwd. Langs de uitvalswegen buiten de nederzetting begroeven de Romeinen hun doden. Op een van die begraafplaatsen, het huidige Vrijthof, werd volgens de traditie in het jaar 384 de van oorsprong [[Armenië|Armeense]] [[missionaris]] en [[Bisdom Tongeren|bisschop van Tongeren]] [[Servaas van Maastricht|Servatius]] begraven.

 

Maastricht wordt in schriftelijke bronnen uit de [[vroege middeleeuwen]] regelmatig genoemd. Het beeld dat daaruit naar voren komt, is dat van een voor die tijd redelijk grote, redelijk welvarende stad, die dankzij de aanwezigheid van een bisschopszetel en wellicht een koninklijke [[Palts (verblijfplaats)|palts]] een zeker machtscentrum binnen het [[Merovingen|Merovingische]] en [[Karolingische rijk]] vormde. Ondanks het bestaan van een [[Bisdom Maastricht|lijst van 21 heilige bisschoppen van Maastricht]] is er geen zekerheid over de eerste bisschoppen. Wel is duidelijk dat de christelijke godsdienst hier al vroeg geworteld was. In de loop van de 8e eeuw verloor Maastricht de bisschopszetel aan [[Luik (stad)|Luik]].

 

| {{Galerijbestand|Bundesarchiv Bild 146-1984-093-27, Westfeldzug, Übergang über die Maas.jpg|Duitse troepen bij vernielde [[Wilhelminabrug (Maastricht)|Wilhelminabrug]], mei 1940}}

|}

=== Vroegmoderne tijd (1500-1794) ===

Maastricht behoorde in de zestiende eeuw met zijn vijftien- tot twintigduizend inwoners tot de grotere steden in de Nederlanden. De stad maakte rond 1500 een bescheiden bloeiperiode mee, ook op cultureel gebied. De ''godsdienstonvrijheid'' drukte echter zwaar. In 1535 belandden 15 [[ketter]]se [[anabaptist]]en op de brandstapel op het Vrijthof. Bij de [[beeldenstorm]] van 1566 sneuvelden ook in Maastricht beelden en meubilair in kerken en kapellen. In deze jaren kwam de aanvankelijke bloeiperiode tot stilstand en nam de armoede hand over hand toe.