Westenwinddrift: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.4.1) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Afbeelding:Antarctic Circumpolar Current.jpg|thumb|300px|De westenwinddrift is de sterkste zeestroming ter wereld en verbindt de [[Indische Oceaan|Indische]], [[Atlantische Oceaan|Atlantische]] en de [[Grote Oceaan]].]]
De '''westenwinddrift''', ook '''Antarctische ringoceaan''' en '''Antarctische circumpolaire stroom''', ([[Engels]]: ''Antarctic Circumpolar Current'', afgekort ''ACC'') is een [[zeestroom]] in de [[Zuidelijke Oceaan]] die oostwaarts om het continent [[Antarctica]] loopt. Door de stroming kan warm oceaanwater niet in de buurt van het continent komen, waardoor het [[klimaat]] er koud blijft en de [[ijskap]] op Antarctica kon ontstaan. Het [[debiet]] van de stroom is 134 ±27 [[sverdrup]], waarmee het de grootste stroming op aarde is.
In [[Straat Drake]] beslaat de drift de volledige breedte, zo'n 700 kilometer. Daarbuiten is het gebied van de stroming typisch zo'n 2000 kilometer breed. De stroming heeft niet overal dezelfde snelheid. Noordelijk in de stroming bevindt zich een deel dat sneller stroomt en bekend is als het Subantarctisch Front. De stroomsnelheid in dit gebied is ongeveer 0,1 m/s. Verder naar het zuiden ligt het Polair Front,<ref>Niet te verwarren met [[polair front]] uit de [[meteorologie]], een fenomeen dat zich in de atmosfeer voordoet.</ref> met een stroomsnelheid van ongeveer 0,15 m/s. In Straat Drake is de snelheid van beide stroomdraden meer dan verdubbeld (0,3-0,45 m/s).<ref>Peterson, R.G. & Stramma, L. (1991), [http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0079661191900068 Upper-level circulation in the South Atlantic Ocean]. Progress in Oceanography '''26''', 1-73</ref>
De ligging van de westenwinddrift wordt bepaald door de ligging van de continenten en de [[bathymetrie]] van de oceaanbodem. Voor Zuid-Amerika buigt een deel af naar het noorden als [[Perustroom]]. Daarna gaat de stroming door [[Straat Drake]] tussen het [[Antarctisch Schiereiland]] en [[Zuid-Amerika]] en wordt in twee takken gesplitst door de [[Scotiaboog]] in het oosten. De noordelijke stroming, de [[Falklandstroom]], is warmer dan de diepere zuidelijke stroom die verder naar het oosten de Scotiaboog passeert en daarna pas afbuigt naar het noorden. De stroming loopt dan verder door de Indische Oceaan, waar ze opnieuw gesplitst wordt door het [[Kerguelenplateau]]. Het meeste water passeert ten noorden van dit [[oceanisch plateau|plateau]]. Bij Australië wordt een deel afgebogen als [[Westaustralische stroom]]. Ten zuiden van [[Nieuw-Zeeland]] volgt de stroming de contouren van het [[Campbellplateau]]. Op dezelfde manier wordt de stroming licht afgebogen als ze de [[mid-oceanische rug]] in de zuidoostelijke Grote Oceaan passeert.
Ten zuiden van de westenwinddrift liggen twee [[gyre]]s, de [[Rossgyre]] en de [[Weddellgyre]].
==Bijzondere kenmerken==
| |||