De '''metten''' zijnmaken onderdeeldeel uit van het [[getijde (gebed)|getijdengebed]]. Het woord 'metten' komt van het [[Latijn]]se woord 'matutinum', dat 'ochtend' betekent, maar de metten worden meestal 's nachts of in de zeer vroege ochtend gebeden. Het aanvangstijdstip varieert van ongeveer 3.45 uur tot 6.15 uur. Omdat ze vaak ´s nachts gebeden worden, is tegenwoordig de term ''vigilie'' ("wake") in zwang, ook in de officiële boeken van de [[abdij van Solesmes]].
De metten vormen het langste officie van het [[rooms-katholiek]]e getijdengebed, en bestaan in hun oorspronkelijke versie uit twee [[nocturn]]en die elk bestaan uit elk zes [[psalm]]en en een langere lezing, de eerste uit de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]], de tweede uit de [[kerkvader]]s. 's Zondags komt daar nog een nocturn van drie lofzangen[[lofzang]]en uit het [[Oude Testament]] met een [[evangelie]]lezing en het [[Te Deum]] bij. Hierbij moet worden aangetekend dat de metten in zeer veel kloosters worden ingekort, waarbij de nocturnen over twee weken worden verdeeld. In de standaard (lange) versie duren de metten op zijn minst anderhalf uur, meestal langer. In de [[Goede Week]] zijn de zogeheten ''Donkere Metten en Lauden'' nog uitgebreider.
De [[Brugse Metten]], een volksopstand tegen het leger van [[Jacques de Châtillon]] op 18 mei 1302, begon met het luiden van de metten. De kerkklokken die luidden voor het eerste gebed, wasvormden het sein om de opstand te beginnen.
