Luc Van den Bossche: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 53:
== Levensloop ==
Luc Van den Bossche promoveerde tot doctor in de rechten aan de [[Rijksuniversiteit Gent]] en was er van 1969 tot 1970 voorzitter van het ''Vlaams Rechtsgenootschap''. Na zijn stage als [[advocaat (beroep)|advocaat]] aan de [[Gent]]se balie werd hij van 1972 tot 1973 docent grondwettelijk recht aan het ''Hoger Rijksinstituut voor Vertalers en Tolken''
Hij werd op jonge leeftijd politiek actief voor de BSP en in 1973 werd hij ondervoorzitter van de Jong-Socialisten, waar hij van 1974 tot 1977 de nationale voorzitter van was. In 1977 werd hij opgenomen in het nationaal partijbureau. Samen met [[Karel Van Miert]] en [[Norbert De Batselier]] zorgde Van den Bossche na de splitsing van de BSP in 1978 voor een meer Vlaamse reflex van de SP en was hij een van de motoren van de samenwerking van de partij aan de verschillende [[Staatshervorming (België)|staatshervormingen]].<ref>[http://theater.ua.ac.be/nevb/html/Bossche,%20Luc%20van%20den.html Biografie Luc Van den Bossche] in de [[Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging]].</ref>
Van 1981 tot 1995, en opnieuw gedurende één maand na de verkiezingen van juni 1999, was hij lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers
Van 1989 tot 1992 was hij [[Lijst van Vlaamse ministers van Binnenlandse Aangelegenheden|Gemeenschapsminister van Binnenlandse Aangelegenheden]] en [[Lijst van Vlaamse ministers van Ambtenarenzaken|Ambtenarenzaken]]. Tussen 1992 en september 1998 was hij [[Lijst van Vlaamse ministers van Onderwijs|Vlaams Minister van Onderwijs]] en van Ambtenarenzaken. In deze functie zorgde hij mee voor de invulling van de bevoegdheden die Vlaanderen bij het [[Sint-Michielsakkoord]] verwierf. In de periode 1995-98 was hij ook [[Lijst van viceministers-presidenten van Vlaanderen|viceminister-president van Vlaanderen]]. In 1998 werd hij [[Lijst van Belgische ministers van Binnenlandse Zaken|Minister van Binnenlandse Zaken]] in de federale regering, in opvolging van [[Louis Tobback]] die ontslag nam na de dood van de asielzoekster [[Semira Adamu]]. Na het ontslag van [[Marcel Colla]], tijdens de [[dioxinecrisis]] in [[1999]], kreeg hij ook de weinig benijdenswaardige post van [[Lijst van Belgische ministers van Volksgezondheid|Volksgezondheid]].
|