'''dispersiteitDispersiteit''' is een begrip uit de [[polymeerchemie]]. De polymeermoleculen die ontstaan tijdens de [[polymerisatie]] zijn niet allemaal even lang; de polymerisatiegraad (het aantal [[monomeer]]eenheden in een molecuul) verschilt. Moleculen met verschillende lengte hebben een verschillende [[moleculaire massa]]. Een bepaald polymeerstaal heeft bijgevolg een bepaalde verdeling van de moleculaire massa's, die in een distributiecurve kan uitgezet worden (aantal of fractie moleculen met een bepaalde molecuulmassa als functie van de moleculaire massa); die curve kan smal of breed zijn. Bij een smalle verdeling zijn alle moleculen ongeveer even lang. De dispersiteit van het polymeer is een maat voor de breedte van deze verdeling van de molecuulmassa's in het polymeer. Hoe lager de dispersiteit, hoe smaller de verdeling. De dispersiteit zegt echter niets over de vorm van de verdelingscurve. In het eerder theoretische geval dat alle moleculen even lang zijn, is de dispersiteit exact gelijk aan 1 en spreekt men van een ''monodispers'' polymeer. In realiteit is de dispersiteit steeds groter dan 1. Men streeft naar polymerisatieprocessen die een zo homogeen mogelijk product, met een zo laag mogelijke dispersiteit, opleveren. Met [[levende polymerisatie]] is het mogelijk om quasi-monodispers polymeer te bereiden.
