Tussentaal: verschil tussen versies

De verbuiging van [[lidwoord]]en en [[bijvoeglijk naamwoord|bijvoeglijke naamwoorden]] verschilt dikwijls van de gebruikelijke Standaardnederlandse norm. Anders dan in het AN namelijk maakt men in de Vlaamse tussentaal een scherp onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke woorden. Het duidelijkst is dit zichtbaar bij het onbepaald lidwoord "een". In tussentaal spreekt men van ''ne(n) man'' (mannelijk woord), ''een vrouw'' (vrouwelijk woord) en ''e kind'' (onzijdig woord). Ook onzijdige woorden krijgen dus een ander onbepaald lidwoord in de tussentaal - in het Standaardnederlands spreekt men immers van "een kind". Het mannelijke '''ne''' kent een nevenvorm in '''nen''': ''nen auto''. Dit "nen" komt voor woorden die met een klinker beginnen of met h, b, d, [g] en t: nen Hollander, nen bal, nen gameboy etc. Oostelijker hoort men dan nog wel "nen Hollander" maar "ne bal" en nog oostelijker ook "ne Hollander". Het gebruik kan en wordt soms uitgebreid naar mannelijke woorden die met een andere letter beginnen, bv nen gansen groep. Een soortgelijke situatie doet zich voor bij bepaalde lidwoorden (bv. de'''n''' boom in plaats van de boom) bijvoeglijke naamwoorden (nen dik'''ken''' aap in plaats van een dikke aap), bezittelijke (mijn'''e''' man in plaats van mijn man), ontkennende (gen'''en''' enkele keer in plaats van geen enkele keer) en aanwijzende voornaamwoorden ('''dienen auto''' in plaats van '''die auto''' naar hetdizlectische '''diejen/dienen otto''').