Albert de Vleeschauwer: verschil tussen versies

In 1922 schreef hij zich als [[advocaat (beroep)|advocaat]] in bij de [[Balie (advocatuur)|balie]] van Leuven en ging wat later ook voor de studiedienst van de [[Belgische Boerenbond]] werken, waar hij in 1926 de leiding van nam. Hij werd aan het Landbouwinstituut tot docent benoemd en werd in 1928 hoogleraar handelsrecht. Ook was hij actief in 1936.de [[Katholieke Vlaamsche Landsbond]] en werd hij in 1931 binnen het [[Vlaams Economisch Verbond]] voorzitter van de Commissie ter Bevordering van de Vlaamse Handel met de [[Scandinavië|Scandinavische Landen]].

HijVoor werdde herhaaldelijkKatholieke verkozenPartij en daarna de CVP was hij van 1932 tot 1961 lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers|Kamerlid]] invoor het [[arrondissement Leuven]]. voorIn de1936 Katholiekewerd Partijhij lid van het voorlopige en dein CVP1937 van 1932het totdefinitieve 1960directorium van de [[Katholieke Vlaamse Volkspartij]]. Ook was hij betrokken bij de besprekingen die het KVV met het [[Vlaamsch Nationaal Verbond]] voerde.

InVan mei 1938 werdtot februari 1939 was hij [[Lijst van Belgische ministers van Koloniën|minister van Koloniën]] in de [[Regering-Spaak I|regering-Spaak]]. (meiVanaf 1938 - februariapril 1939) enwas hij opnieuw minister van Koloniën in de [[regering-Pierlot II]] vanaf april 1938. Hij behield deze functie tot in februari 1945. In het [[Regering-Pierlot IV|kabinet-Pierlot in ballingschap in Londen]] cumuleerde hij de portefeuille KoloniesKoloniën, van 1940 tot 1942 met die van Justitie (1940-en van 1942) entot 1944 met die van Openbaar Onderwijs. In september (1942-1944). Nawas dehij in [[Tweede WereldoorlogLonden]] werdmedeondertekenaar hijvan ministerde vaneerste Binnenlandsedouaneovereenkomst Zakenvan de [[Benelux]].<ref>[http://theater.ua.ac.be/nevb/html/Vleeschauwer%20(1949-1950van%20Braekel),%20baron%20Albert%20de.html enBiografie LandbouwAlbert (1958-1960)de Vleeschauwer] in de [[Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging]].</ref>

Na de bevrijding doemde het politieke probleem op dat zich stelde omtrent koning [[Leopold III van België|Leopold III]]. De Vleeschauwer bleef consequent in zijn trouw aan de Vorstkoning en speelde als CVP-fractieleider een vooraanstaande rol in de zogenaamde [[Koningskwestie]], zijnde de pogingen om [[Leopold III van België|Leopold]] van zijn troon te stoten. In augustus 1949 werd hij minister van [[Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken|Binnenlandse Zaken]] in het gouvernementde [[JeanRegering-G. DuvieusartEyskens I]] en daarna in de [[Regering-Duvieusart]]. In deze functie organiseerde hij de terugkeer van de koning in augustus 1950. Hij bleef ongeveer de enige minister die onvoorwaardelijk de koning trouw bleef en niet instemde met de troonsafstand die toen plaats vond. Vervolgens verdween hij uit de regering.

In juni 1958 werd hij minister van Landbouw in de [[Regering-G. Eyskens II|regering-Eyskens II]], maar moest op 18 november 1960 ontslag nemen vanwege een onduidelijke betrokkenheid bij een [[faillissement]] dat in 1956 in [[Leopoldstad]] uitgesproken was en in België opgerakeld werd in 1960. Hij werd vrijgesproken van alle betrokkenheid in juni 1964, maar ondertussen was hij van het politieke toneel verdwenen.