Mauritius (land): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 35:
Het eiland bleef dus onbewoond, tot het in 1598 op beperkte schaal gekoloniseerd werd door Nederlandse zeelieden onder leiding van [[Wybrand van Warwijck]]. Hij noemde het naar de toenmalige [[stadhouder]] [[Maurits van Oranje|Maurits graaf van Nassau]], de latere [[prins van Oranje]]. De Nederlanders ontdekten de unieke inheemse [[dodo]], een loopvogel, ook wel ''walgvogel'' genoemd. In de zeventiende eeuw is de dodo, die gemakkelijk te vangen was, uitgestorven. Er resten alleen tekeningen en delen van het skelet van het dier. Ook de reuzenschildpad en het [[ebbenhout]] zijn van het eiland verdwenen.
[[
Het eiland werd vanaf 1638 als tussenstation gebruikt, toen het fort Frederik Hendrik was gebouwd, maar echte kolonisatie van [[Nederlands-Mauritius]] wilde niet erg vlotten. Jaarlijks kwam een schip met een aflossing van de manschappen en nieuwe voorraad aan. [[Simon van der Stel]] ontwikkelde met succes de [[suikerriet|suikerteelt]]; nog altijd vormt de export van [[sucrose|suiker]] een zeer belangrijke bron van inkomsten voor het eiland. Verder werden geiten, apen, ratten, honden en herten binnengebracht. Tot dan kwamen op het eiland geen [[zoogdieren]] voor, behalve vleermuizen.
|