Marianne van Oranje-Nassau: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 26:
Einde 1813 kwam er een einde aan de Duitse ballingschap. Mariannes vader was op 30 november 1813 geland op het strand van Scheveningen en enige tijd later kwam Marianne met haar moeder en haar kindermeisje Bonninck naar Den Haag. Het gezin woonde tijdelijk in het [[Huis Huguetan]] aan de Lange Voorhout 34, en nadat het Oude [[Paleis Noordeinde|Paleis aan het Noordeinde]] en [[Paleis Huis ten Bosch|Huis ten Bosch]] opnieuw ingericht waren verhuisde men. De zomermaanden bracht men door op [[Paleis Het Loo]] in Apeldoorn. Op 30 maart 1814 werd haar vader, Willem I, in de Nieuwe Kerk van Amsterdam als soeverein vorst ingehuldigd. Door het [[Congres van Wenen]] werd België bij Nederland gevoegd en op 21 september 1815 werd Willem I in Brussel ingehuldigd als koning. Als nieuwe koning en koningin van Nederland en België hadden haar ouders weinig tijd voor Marianne. Zij stelden een gouvernante uit adellijke kring aan, [[Jacoba Helena gravin Bentinck-van Reede-Ginkel]], gehuwd met de heer van [[Middachten]]. Zij was streng voor Marianne en regelde het onderwijs, onder andere door lessen van de huisonderwijzeres [[Catharina van Ulft]]. Zij kreeg extra taalonderwijs, haar talen waren slecht, ze sprak een mengelmoes van Duits en Frans, en nauwelijks Nederlands.
 
== Huwelijk en kinderen == don
{| {{Galerij links klein}}
| {{Galerijbestand klein|Prinses Marianne en haar echtgenoot, prins Albrecht van Pruisen.jpg|Marianne en prins Albrecht van Pruisen}}