'''Inklinken''' of kortweg '''klink''' is het proces van volumevermindering van [[grond (aarde)|grond]] door [[verdroging]] of onttrekken van [[grondwater]]. Klink kan bijvoorbeeld ontstaan bij [[bemalen|bemaling]] in een [[polder]].
Door afname van de hoeveelheid water krimpt de grond, maar zal wanneer deze weer nat wordt weer opzwellen. Een deel van deze klink is echter irreversibelonomkeerbaar. Dit doet zich vooral voor in [[Veen (grondsoort)|veengrond]] welke voor ongeveer 15 % uit afgestorven plantenmateriaal bestaat en voor de rest grotendeels uit water, maar ook [[klei]]grond krimpt. Bij veen wordt dit nog versterkt door het feit dat het afgestorven plantenmateriaal na ontwatering in aanraking komt met [[Zuurstof (element)|zuurstof]] uit de lucht, waarna bacteriën dit materiaal kunnen [[oxidatie|oxideren]], het veen boven het grondwaterniveau verdwijnt en de [[bodemdaling|bodem daalt]]. In feite wordt door de oxidatie het veen verbrand, maar dan heel langzaam.<ref name=":29">{{Citeer boek|auteur=Adriaan Haartsen|titel=Het Land van Woerden|datum=2003|pagina's=120|ISBN=9080694223|bezochtdatum=}}</ref> Door het inklinken is de veengrond niet meer bruikbaar voor teelt van graan en kan het alleen gebruikt worden als weide, of om hennep te telen.<ref name=":29" /> Als oplossing kan het polder[[peil]] verlaagd worden, maar dit zal extra oxidatie tot gevolg hebben waardoor men het waterpeil opnieuw zal willen verlagen. Uiteindelijk kan op die manier een veengebied zo ver dalen dat zoute [[kwel]] een probleem gaat vormen.
