Théo Lefèvre: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 21:
==Familie==
Theo Lefèvre was de zoon van de Gentse advocaat Etienne Lefèvre en van Maria Rogman. Hij had een jongere broer, Etienne Lefèvre. De vader behoorde tot de christendemocratische vleugel van de katholieke partij. Hij bracht de
In augustus 1944 trouwde Theo Lefèvre met Marie-José Billiaert (1918-1998). Ze kregen drie kinderen.
== Levensloop ==
Lefèvre promoveerde tot doctor in de rechten aan de [[Rijksuniversiteit Gent]]. In 1933 richtte hij er samen met enkele vrienden de ''Katholieke Vlaamsche Studentenvereeniging'' op. In 1937 schreef hij zich als [[advocaat (beroep)|advocaat]] in bij de balie van Gent en werd hij secretaris van de Christeljke Werkgeversorganisatie in [[Oost-Vlaanderen]].
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] schreef hij af en toe artikels voor het clandestien blad ''Vrij'' en werd hij verbindingsofficier van de Nationale Koninklijke Beweging. Ook was hij vanaf september 1940 actief in de [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzet]]sgroep ''Demain'', rond de [[Kortrijk]]se textielbaron [[Tony Herbert]]. Na de oorlog was Lefèvre in 1945 medeoprichter van de [[Christelijke Volkspartij (België)|CVP]]. In 1946 werd hij voor het [[arrondissement Gent]]-[[arrondissement Eeklo|Eeklo]] verkozen tot lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]], wat hij bleef tot in 1971. Daarna zetelde hij van 1971 tot aan zijn dood in 1973 als rechtstreeks gekozen senator in de [[Senaat (België)|Senaat]].
In september 1950, in de nasleep van de Koningskwestie, waarvan de afloop diepe wonden had geslagen binnen de CVP, werd hij tot voorzitter van de partij verkozen. Hij bleef dit tot in mei 1961. Hij werd een belangrijke personaliteit tijdens de schoolstrijd, waarbij hij het verzet aanvoerde tegen de Collardwetten, als leider van het Nationaal Comité voor Vrijheid en Democratie. Zijn populariteit bereikte toen een hoogtepunt.▼
▲
Op 25 december 1958 werd hij, door de [[Regering-G. Eyskens III]] benoemd tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]].▼
▲Niettemin was Lefèvre in 1958 een van de belangrijkste architecten van het [[Schoolpact]]. Op 25 december 1958 werd hij, door de [[Regering-G. Eyskens III]] benoemd tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]].
===Eerste minister===
Regel 44 ⟶ 46:
===Laatste jaren===
Nadat hij was opgevolgd door de populaire [[Paul Vanden Boeynants]], verdween Lefèvre
Hij werd door de OESO belast met een studie over het wetenschapsbeleid in de Verenigde Staten. Hij investeerde ook langsom meer tijd in Europese zaken. Hij werd actief in het 'Comité Jean Monnet', lid van de assemblee van de [[EGKS]] en van de [[Raad van Europa]].
In 1968 nam zijn concurrent binnen de partij, [[Gaston Eyskens]] hem op in de regeringen die hij in 1968 en 1972 vormde. Van 1968 tot begin 1972 was hij minister zonder portefeuille in de [[Regering-G. Eyskens V]] en vervolgens werd hem de zeer bescheiden functie gegund van staatssecretaris in de [[Regering-G. Eyskens VI]], die hij uitoefende tussen 1972 en 1973. Hierbij was hij telkens belast met het Wetenschapsbeleid.
Van december 1971 tot aan zijn overlijden op 18 september 1973 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het [[Vlaams Parlement]]. Vanaf 1971 was hij lid van de beheerraad van de Katholieke Universiteit Leuven en werd er, kort voor zijn dood, in 1973 voorzitter van. Ook was hij beheerder van de [[Bank Brussel Lambert]].
==Publicaties==
Regel 77 ⟶ 79:
* {{Link odis.be|id=7546}}
* [https://web.archive.org/web/20061010162919/http://premier.fgov.be/nl/formerpm/portraits/t_lefevr.html Biografie]
{{Appendix}}
{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi
| |||