Jelle Visser: verschil tussen versies

'''Jelle Jelle Lourens Visser''' ([[Stellendam]], [[24 januari]] [[1973]]) is een Nederlandse journalist, eindredacteur en [[nieuwslezer]]. Sinds 2018 leest hij onder andere het [[NOS]] radionieuws op de [[Stichting Nederlandse Publieke Omroep|NPO]]-zenders.

Eind jaren ’8080 meldde Visser zich aan bij de lokale omroep [[Radio Flakkee]] op het Zuid-Hollandse [[Goeree-Overflakkee]] waar hij samen met [[Henrik-Willem Hofs]] een jongerenprogramma presenteerde. Daarna volgde hij de [[School voor Journalistiek]] in Utrecht en begon hij zijn carrierecarrière als buitenlandredacteur bij het actualiteitenprogramma ''[[TweeVandaag]]'' ([[TROS]]). Vervolgens werd hij verslaggever en eindredacteur bij ''[[EenVandaag]]'' (AvroTros[[AVROTROS]]). In het seizoen 2016-2017 heeft hij gewerkt als programmamaker bij het programma ''[[Brandpunt (televisieprogramma)|Brandpunt]]'' van [[KRO-NCRV]].

Visser kwam zelf in het nieuws toen hij een reportage maakte over de Nederlandse oorlogsmisdadiger [[Heinrich Boere]]. Op 19 februari 2012 maakte de actualiteitenrubriek EenVandaag (AVRO-TROS) bekend dat verslaggever Jelle Visser en redacteur Jan Ponsen door het Duitse [[Openbaar Ministerie]] werden aangeklaagd wegens het schenden van 'de vertrouwelijkheid van het woord', een delict waar in Duitsland maximaal drie jaar gevangenisstraf op staat. Het tweetal had in september 2009 met een verborgen camera opnamen gemaakt in het bejaardentehuis waar Boere verbleef in het Duitse [[Eschweiler]], waar Boere verbleef. Boere had vervolgens aangifte gedaan, waarop het OM besloot de Nederlandse journalisten strafrechtelijk te vervolgen.

Ponsen en Visser hoorden in 2009 dat het Duitse OM overwoog om Boere te vervolgen. Voor de families van de nabestaanden (Bicknese en De Groot) bleek 'de zaak Boere' een 'open wond'. Boere reageerde niet op hun brieven en wilde geen contact. Ook interviewverzoeken van EenVandaag wuifde hij weg. Toen Boeres advocaat zonder opgaaf van reden een afspraak met EenVandaag had afgezegd en nergens meer op reageerde, bezochten de journalisten Boere in het bejaardentehuis in Duitsland, met een verborgen camera. In 2010 sleepte Boere de Nederlandse journalisten voor de [[Raad voor de Journalistiek (Nederland)|Raad voor Journalistiek]], maar die oordeelde dat Ponsen en Visser niet ontoelaatbaar hadden gehandeld. De ophef in binnen- en buitenland over de vervolging van de Nederlandse journalisten was groot. Nazi-jager Efraim Zuroff van het [[Simon Wiesenthal Center]] in Jeruzalem nam het voor de journalisten op, net zoalsals de Duitse onderzoeksjournalist [[Günter Wallraff]] (bekend van zijn undercoverreportages ''Ich Ali''). Hij noemde de strafrechtelijke vervolging “schandalig”. Ook de [[Nederlandse Vereniging voorvan Journalisten]] (NVJ), het [[Persvrijheidsfonds]] en de Duitse journalistenvakbond steunden de journalisten.

Op 9 februari 2012 verschenen Visser en Ponsen voor de rechtbank in het Duitse Eschweiler, waar de rechter hen vrijsprak. Volgens de Duitse rechter warenwas het "maatschappelijk en journalistiek belang" groot in deze zaak. Eind 2013 overleed Boere op 92-jarige leeftijd in een gevangenisziekenhuis in Fröndenberg.

[https://www.youtube.com/watch?v=5s3xuAwR1Lc Jelle Visser in Pauw & Witteman - 19-01-2012], ''YouTube''