Versie van 8 aug 2018 00:51 bewerken Kiro Vermaas (overleg \| bijdragen) 5.511 bewerkingen →‎De cherubs: Inanna is niet per se een 'moedergodin'. ← Oudere bewerking		Versie van 24 dec 2018 11:46 bewerken ongedaan maken Apdency (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers, moderatoren 115.775 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 3: [[Bestand:Simon Ushakov Archangel Mikhail and Devil.JPG\|thumb\|230px\|Russische [[icoon (religieuze kunst)\|icoon]] van aartsengel [[Michaël (aartsengel)\|Michaël]] door [[Simon Usjakov]] (17e eeuw)]] Een '''engel''' ([[Hebreeuws]]: מלאך; ''mal'ach'', [[Arabisch]]: ملاك; ''malak'', [[Latijn]]: angelus, [[Oudgrieks]]: {{Polytonic\|ἄγγελος}}; ''ángelos'') is een [[~~Bovennatuurlijke\|~~bovennatuurlijk]], verstandelijk [[Leven\|wezen]], dat wordt teruggevonden in verscheidene (vaak monotheïstische) [[religie]]s. In het [[christendom]], de [[islam]], het [[jodendom]] en [[zoroastrisme]], treden engelen, als bedienden of beschermers van de mens, gewoonlijk op als boodschappers van [[God (monotheïsme)\|God]] (of de [[god (algemeen)\|goden]]), van wie ze duidelijk zijn onderscheiden, en beschikken over bovenmenselijke capaciteiten en eigenschappen. In andere religies worden bovennatuurlijke wezens soms vergeleken met engelen, omdat zij enkele kenmerken met engelen gemeen hebben en gelden als engelachtigen. == Etymologie == Regel 60: === Bovennatuurlijke macht === In Bijbelboeken waarin engelen voorkomen, staat geschreven dat engelen over [[~~bovennatuurlijke~~bovennatuurlijk]]e macht, kennis en capaciteiten beschikken; de theologie ondersteunt deze eigenschappen van engelen eveneens. Engelen staan boven de [[Lijst van natuurwetten\|natuurwetten]] en zijn tot dingen in staat die voor de mens onmogelijk zijn. De gevallen engelen (demonen) hebben deze macht over de natuurwetten behouden; hun val heeft hun bovennatuurlijke macht, kennis en vermogens niet aangetast. Dit stelt hen in staat grote invloed uit te oefenen op de mens en op de atmosfeer. Regel 70: In de eerste eeuwen van de christelijke kunst worden engelen voorgesteld als ongevleugelde mannen{{Bron?\|\|2015\|08\|17}}, gehuld in een witte tunika en soms met baard. Door de Byzantijnse kunst kwam hier verandering in. De engelen werden steeds gevleugeld, hadden een vrouwelijk gezicht en een taenia (lint) in de haren. In de verhalen uit de Bijbel worden engelen in een aantal gevallen in eerste instantie niet als zodanig door de mens herkend. Zie bijvoorbeeld Genesis 18 (waar pas later blijkt wie de bezoekers zijn), Richteren 13:21 (waar de bezoeker indruk maakt maar pas bij zijn vertrek als engel wordt herkend). Ook in de islam wordt dit vermeld: zo dacht [[Mohammed]], bij de verschijning van aartsengel [[Djibriel]], te doen te hebben met een [[Djinn (mythisch wezen)\|djinn]]. Soms komen engelen ook voor in de gedaante van een vreeswekkend en ~~lichtuitstralend~~licht uitstralend wezen en is hun verschijning voor de mens fysiek bijna ondraaglijk. Engelen worden - in de [[kunst]] en op bijvoorbeeld [[icoon (religieuze kunst)\|iconen]] - meestal afgebeeld als wezens met [[vleugel (vogel)\|vleugels]]. Dat is begrijpelijk, ze moeten immers verbinding met de [[hemel]] onderhouden. Toch zijn er in de Bijbel en in joodse geschriften geen teksten waarin engelen, als ze een boodschap komen brengen, een dergelijk uiterlijk hebben; Jacob zag bijvoorbeeld engelen met behulp van een (Jacobs)ladder uit de hemel neerdalen. Anders is dat met engelen die de grootheid van God verkondigen, zoals in [[Jesaja (boek)\|Jesaja]] 6 ([[serafijn]]en met zes vleugels) en [[Ezechiël (boek)\|Ezechiël]] 1 (wezens met vier vleugels). In de [[Koran]] wordt in het eerste [[Aya\|vers]] van Soera 35 "[[Soera Schepper\|De Grondlegger]]" (فاطر) wél geschreven, dat engelen vleugels hebben "twee, drie en vier". De wijze waarop engelen worden afgebeeld berust grotendeels op [[conventie]]: voor de mens zijn engelen, bovennatuurlijke en onlichamelijke wezens, niet waarheidsgetrouw af te beelden.

Engel: verschil tussen versies