Khusro I: verschil tussen versies

In 550 kwam zijn zoon [[Anoshazad]] tegen hem in opstand en ook met dit gevaar wist Khusro I af te rekenen.

 

Khusro I tekende in 532 een verdrag met keizer [[Justinianus I|Justinianus]] van het [[Byzantijnse Keizerrijk|Byzantijnse Rijk]] dat ''eeuwige vrede'' tussen Byzantium en Perzië beloofde. Het verdrag was gunstig voor de Perzen: ze ontvingen goud om de Kaukasus-passen te beschermen, behielden de macht over het grootste deel van Armenia en [[Kaukasisch Iberië|Iberia]] en de Romeinen gaven hun bases in Mesopotamia op.

 

In 562 werd er een nieuw verdrag gesloten (voor 50 jaar dit keer), waarin de Byzantijnen meer schatting gingen betalen, maar wel [[Lazica]] terugkregen. Het Byzantijnse Rijk had zijn handen vol op andere fronten en Perzië werd onder Khusro's leiding steeds machtiger. [[Justinus II]] volgde Justinianus op en hij eiste de heerschappij over [[Suania]] op, wat tot oorlog leidde. Khusro won tot 573 gebieden in de Kaukasus, Mesopotamia en Syria en nam [[Dara (Mesopotamië)|Dara]] opnieuw in. Onder [[Tiberius]] waren er onderhandelingen over Mesopotamia, maar de oorlog ging in 574-575 verder in de Kaukasus en daarna in Mesopotamia. Gedurende de regering van [[Mauricius]] ging deze oorlog verder en daarna zelfs tot in de 7e eeuw.

 

In de jaren 557-558 versloeg Khusro de [[Hephtalieten]] en bracht het land tot aan de [[Amoe Darja|Oxus]] onder zijn controle. Tussen 572 en 558 hield hij de invallen van de [[Turken]] in het [[Nabije Oosten]] tegen.

 

Khusro kreeg een vaste voet aan de grond in het [[Arabische schiereiland]], tot aan [[Yemen]] toe.