Iconoclasme: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→De Byzantijnse iconoclastische periode: Link weg bij apaiseren. Wikipedia is geen woordenboek. |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 22:
Michael werd weer opgevolgd door zijn zoon [[Theophilos van Byzantium|Theophilus]]. Na diens dood regeerde zijn vrouw [[Theodora II]] als regentes voor hun zoontje [[Michael III]]. Zoals Irene vijftig jaar eerder, stelde zij de iconenverering opnieuw in in [[843]]. Om dit feit te vieren zijn er in de Oosterse Kerken feestelijkheden verbonden aan de eerste Zondag van de vasten, die "Triomf van de Orthodoxie" wordt genoemd.
== Literatuur ==
* Helmut Feld, ''Der Ikonoklasmus des Westens'', 1990, ISBN 9789004092433
* Alain Besançon, ''The Forbidden Image. An Intellectual History of Iconoclasm'', 2000, ISBN 9780226044149
* Marie-France Auzépy, ''L'Iconoclasme'', 2006, ISBN 9782130558088
* Antonio Calisi, ''I difensori dell'icona. La partecipazione dei vescovi dell'Italia meridionale al concilio di Nicea II (787)'', 2017, ISBN 9781978401099
{{Commonscat|Iconoclasm}}
| |||