Vervalproduct: verschil tussen versies

Een vervalproduct kan zelf ook een instabiel radioisotoop zijn. Zo vervallen de langlevende isotopen van [[uranium|uraan]] en [[thorium]] uiteindelijk naar [[lood]] maar zij doen dat in een keten met een vrij groot aantal stappen. De vervalproducten in deze keten zijn in het algemeen veel instabieler dan de oorspronkelijke langlevende isotoop. Omdat zij in een uraanhoudend materiaal voortdurend aangemaakt worden (langzaam) en weer vervallen (snel) zijn zij in een lage evenwichtsconcentratie aanwezig. Deze concentratie is des te lager naar mate het vervalproduct instabieler is. Op deze manier bevat een uraanhoudend erts altijd kleine concentraties van elementen als [[Protactinium|Pa]] of [[Radium|Ra]]. Men kan de vervalproducten chemisch scheiden uit het erts, maar dan zullen zij langzaam uitsterven.

 

[[en:Decay product]]

[[es:Producto de desintegración]]

[[ja:崩壊生成物]]