De 'grot van Lascaux' gaat door voor de '[[Sixtijnse Kapel]] van de Paleolithische Kunst' en werd in 1979, als onderdeel van de [[Prehistorische locaties en beschilderde grotten in de Vézèrevallei]], op de werelderfgoedlijst van de [[UNESCO]] geplaatst.
==Ontdekking==
Op 8 september 1940 hoefde Marcel Ravidat (1923-1995) niet te werken in een garage in Montignac en ging met drie vrienden, Jacques Marsal, Georges Agnel, Simon Coencas en zijn hond genaamd Robot naar een bos op de linkeroever van de [[Vézère]]. Er was daar enige tijd eerder een [[Den (geslacht)|dennenboom]] omgewaaid en ze wisten dat er daardoor een gat was blootgelegd dat overgroeid was door [[Braam (geslacht)|braamstruiken]].
.erv e 7cvyv v wcfcwc9 ih
Ze maakten het gat iets groter en vonden een verticale schacht. Marcel kroop door het gat en verloor zijn houvast. Hij schoof door tot het einde van de gang en riep toen zijn vrienden. Samen stonden ze in een grot van 20 bij 8 met een hoogte van 7 meter en zagen met behulp van een kleine olielamp op de wanden afbeeldingen in rode, gele, bruine en zwarte kleuren. Ze beseften dat ze een bijzondere ontdekking hadden gedaan en kwamen de dag erna terug met sterkere lampen en vonden nog een schacht. Na drie dagen verwittigden ze hun voormalige onderwijzer Léon Laval. De onderzoeker [[Henri Breuil]] publiceerde nog hetzelfde jaar een verslag. Het nieuws verspreidde zich snel en de grot werd toegerust om bezoekers te kunnen ontvangen.
