Verkrachting: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Speciale situaties: serieverkrachter verdient een eigen artikel vanwege de maatschappelijke impact
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
k Invulling parameters sjabloon
Regel 4:
'''Verkrachting''' is het ongewenst seksueel binnendringen van het lichaam door een ander. De precieze juridische definitie van de term verschilt per land.<ref>Zie voor de Nederlandse context bijvoorbeeld Jos Frenken "Strafbare seksualiteit en seksueel deviant gedrag: definities en prevalenties" in Tijdschrift voor Seksuologie, 2002, 26: 4-8 ([http://www.tijdschriftvoorseksuologie.nl/archief/tvs2002-01/frenken.htm online])</ref>
 
Bij [[seksuele penetratie]] gaat het niet alleen om gedwongen [[geslachtsgemeenschap]]. Een verkrachting kan ook ongewenste penetratie zijn van [[Anus (anatomie)|anus]] of [[Mond (orgaan)|mond]]. De penetratie hoeft niet per se met de [[menselijke penis|penis]] te worden uitgevoerd: binnendringen met [[vinger]]s of voorwerpen kan verkrachting opleveren.
 
Het grote verschil met [[aanranding]] is dat bij een aanranding geen sprake is van binnendringen van het lichaam en bij verkrachting wel. Iemand die bijvoorbeeld een ander onder dwang seksueel moet binnendringen is derhalve niet verkracht maar wellicht wel aangerand wegens het tegen zijn zin moeten verrichten van de seksuele handeling.
 
Zowel [[man (geslacht)|mannen]], [[vrouw]]en als kinderen kunnen het [[slachtoffer]] zijn van een verkrachting. Ook tussen [[echtgenoot|echtgenoten]] kan sprake zijn van [[verkrachting binnen het huwelijk]].
 
== Dwang ==
Omdat de penetratie ongewenst is komt er dus altijd dwang aan te pas. De dwang vindt meestal plaats door geweld, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Ook bedreiging of chantage zijn vormen van dwang, bijvoorbeeld wanneer de dader zijn slachtoffer dreigt een opgenomen cybersexfilmpje ''online'' te plaatsen wanneer de bedreigde niet bij de dader langskomt voor een afspraakje met seks. De seksuele handelingen vinden dan weliswaar zonder gewelddadige dwang, maar desalniettemin tegen de wil van de ander dus onder dwang plaats.
 
Het is ook niet nodig dat de seksuele penetratie door de dader zelf geschiedt. Wanneer de dader bijvoorbeeld twee personen onder schot houdt en verplicht tot geslachtsgemeenschap, geldt dit eveneens als verkrachting. De tweede persoon is dan het middel waarmee de dader het slachtoffer seksueel penetreert.
Regel 23:
 
=== Nederland ===
Verkrachting wordt in artikel 242 van het Nederlandse [[Wetboek van Strafrecht (Nederland)|Wetboek van Strafrecht]] omschreven als "door geweld of een andere feitelijkheid of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid iemand [dwingen] tot het ondergaan van handelingen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam". Verkrachting wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren. Volgens de Hoge Raad valt het binnendringen van de tong in de mond ([[tongzoen]]en) niet onder verkrachting.<ref>Hoge Raad 12 maart 2013, BZ2653</ref>
 
In Nederland was vóór 1991 [[verkrachting binnen het huwelijk|gedwongen seks binnen het huwelijk]] niet verboden. Partners hadden binnen het [[huwelijk]] de echtelijke verplichtingen. Daarmee was gedwongen seks tussen getrouwden geen verkrachting door de één, maar eerder ongehoorzaamheid van de ander, meestal de vrouw, aan de plichten die de huwelijkse staat met zich meebracht. In de in 1991 door zowel de feministen als de maatschappelijke opinie tot stand gekomen wetswijziging, werd het begrip verkrachting ook verruimd. Niet alleen geweld maar ook andere dwangmiddelen om seks te verkrijgen, kunnen daardoor leiden tot een veroordeling wegens verkrachting.
 
Bij dezelfde wetswijziging werd de delictomschrijving [[sekse]]neutraal gemaakt, zodat verkrachting van een man er ook onder viel.
Regel 33:
 
== Speciale situaties ==
Indien seksuele binnendringing gebeurt bij een [[kind (leeftijdsgroep)|kind]] (wettelijke leeftijdsgrens verschilt per land), spreekt men soms ongeacht eventuele dwang of toestemming van verkrachting.{{bronBron?|'soms'? wanneer wel/niet|2018|11|24}} Dit omdat een kind niet in staat geacht wordt de handeling een halt toe te roepen, dan wel volgens verschillende rechtssystemen (waaronder het Amerikaanse) geen juridisch geldige toestemming kan verlenen. Dit kan ook gelden voor een [[mentale retardatie|verstandelijk beperkt]] of [[bewusteloosheid|bewusteloos]] persoon. Men spreekt in Anglosaksische landen van 'statutory rape' (verkrachting volgens de wet). Los van de term ''verkrachting'' zijn deze handelingen in de Nederlandse wet in ieder geval apart strafbaar gesteld.<ref>Artikel 244/245 Sr [http://www.wetboek-online.nl/wet/Sr/244.html] [http://www.wetboek-online.nl/wet/Sr/245.html]</ref><ref>Artikel 243 Sr [http://www.wetboek-online.nl/wet/Sr/243.html]</ref>
 
Er is ook een geval bekend waarin een man bij een vrouw haar slaapkamer wist binnen te dringen en bij haar in bed kroop. Hij wist geslachtsgemeenschap met haar te krijgen door zich voor te doen als haar vriend. In haar "slaapdronken" toestand staat zij toe dat de man gemeenschap met haar heeft. Dit werd door de rechter niet als verkrachting gezien, omdat de vrouw wel toestemming had gegeven.<ref>Hoge Raad 24 maart 1998, 106832, NJ 1998, 534 Misleiding slaapdronken slachtoffer: Misleiding in deze zin is geen dwingen in de betekenis van artikel 242 Wetboek van Strafrecht. Er volgt vrijspraak.</ref> Verder is er ook een geval bekend van een vrouw die eerst toestemming gaf aan een man om geslachtsgemeenschap met haar te hebben, en tijdens het vrijen zei dat ze niet meer wilde. De man ging echter door met vrijen. Ook hij werd vrijgesproken.{{bronBron?||2018|11|24}}
 
Een fenomeen apart is de [[groepsverkrachting]], waarbij een groep mensen, meestal jongens, één of enkele slachtoffers, gewoonlijk van het vrouwelijk geslacht, achter elkaar verkrachten. Opmerkelijk is dat het daderprofiel van een groepsverkrachter doorgaans volkomen afwijkt van dat van de gemiddelde individuele verkrachter.
Regel 60:
 
== Gevolgen voor het slachtoffer ==
[[FileBestand:(4-5) Hoe kun je seksueel misbruik verwerken-.webm|start=2:49|thumb|Klinisch psycholoog Iva Bicanic van het Universitair Medisch Centrum Utrecht over een [[posttraumatische stressstoornis]] die kan optreden na een verkrachting.]]
Slachtoffers van verkrachting kunnen ernstig [[Psychotrauma|getraumatiseerd]] zijn door de aanval en kunnen problemen hebben met functioneren. Ze kunnen bijvoorbeeld concentratiestoornissen, [[slaapstoornis]]sen of eetproblemen hebben. Na te zijn verkracht, ervaart het slachtoffer vaak een [[acute stressstoornis]], met symptomen zoals intense, soms onvoorspelbaar emoties, en het moeilijk vinden om om te gaan met hun herinneringen aan de verkrachting.
In de maanden direct na de aanval, kunnen deze problemen zodanig ernstig zijn, dat ze het slachtoffer verhinderen om de verkrachting te vertellen aan vrienden of familie, of op zoek te gaan naar politie of medische hulp. Bijkomende symptomen van acute stress stoornis zijn onder meer:
* [[depersonalisatie]] of dissociatie (het gevoel dat de wereld vreemd en onwerkelijk is)
Regel 81:
 
==Literatuur==
*Georges Vigarello, ''Histoire du viol, XVIe-XXe siècle'', 1998, {{ISBN |2020262665}}
*Susan Brownmiller, ''Tegen haar wil. Mannen, vrouwen en verkrachting'', 1989, {{ISBN |9060742931}}
 
{{Appendix}}