Verkrachting: verschil tussen versies

Verkrachting wordt in artikel 242 van het Nederlandse [[Wetboek van Strafrecht (Nederland)|Wetboek van Strafrecht]] omschreven als "door geweld of een andere feitelijkheid of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid iemand [dwingen] tot het ondergaan van handelingen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam". Verkrachting wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren. Volgens de Hoge Raad valt het binnendringen van de tong in de mond ([[tongzoen]]en) niet onder verkrachting.<ref>Hoge Raad 12 maart 2013, BZ2653</ref>

In Nederland was vóór 1991 [[verkrachting binnen het huwelijk|gedwongen seks binnen het huwelijk]] niet verboden. Partners hadden binnen het [[huwelijk]] de echtelijke verplichtingen. Daarmee was gedwongen seks tussen getrouwden geen verkrachting door de één, maar eerder ongehoorzaamheid van de ander, meestal de vrouw, aan de plichten die de huwelijkse staat met zich meebracht. In de in 1991 door zowel de feministen als de maatschappelijke opinie tot stand gekomen wetswijziging, werd het begrip verkrachting ook verruimd. Niet alleen geweld maar ook andere dwangmiddelen om seks te verkrijgen, kunnen daardoor leiden tot een veroordeling wegens verkrachting. Volgens de Hoge Raad valt het binnendringen van de tong in de mond ([[tongzoen]]en) niet onder verkrachting.<ref>Hoge Raad 12 maart 2013, BZ2653</ref>