SOS (noodsignaal): verschil tussen versies

'''SOS''' is de naam die gegeven wordt aan het internationale [[noodsignaal]] voor [[radiotelegrafie|draadloze communicatie]]. In [[morse]]code wordt het zo weergegeven: {{nowrap|<code>'''...---...'''</code>}} Aan elkaar, dus zonder pauze, net zoals er geen pauzes in één letter zijn. Het is dan ook geen echte morsecode; als het aparte letters waren, zouden ze door pauzes gescheiden worden. De interpretatie 'SOS' is dan ook tamelijk willekeurig. De naam "SOS" en de betekenissen "Save Our Ship" (red ons schip) en "Save Our Souls" (red onze zielen) zijn er later bij bedacht, het zijn ''[[backroniem]]en''.

 

 

De eerste SOS, die werd opgevangen door een installatie die in 1897 door [[Aleksandr Popov (natuurkundige)|Alexander Popov]] aan boord van de Russische kruiser ''Afrika'' werd geplaatst, dateert van 1900. In 1909 werd SOS voor het eerst gebruikt door de Amerikanen. Na de ondergang van de ''[[Titanic (schip, 1912)|Titanic]]'' op 14 april 1912, waarbij de Engelse CQD-noodsignalen niet waren opgevangen door andere schepen<ref>Toen niet op de CQD's gereageerd werd, werd op bevel van kapitein [[Edward John Smith]] ook een SOS verstuurd.</ref>, kwam er in de zomer van 1912 een radioconferentie te Londen. Hier werd de eerste aanzet gegeven tot het eerste [[Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee|SOLAS-verdrag]], dat de veiligheid van mensenlevens op zee regelt. Daar werd onder meer de {{nowrap|[[500 kHz]]}} als de noodfrequentie aangewezen, waarop buiten noodoproepen geen openbaar radioverkeer mocht plaatsvinden. Ook werd er bepaald dat er twee maal per uur gedurende 3 minuten radiostilte in acht diende te worden gehouden om uit te luisteren naar noodoproepen.