Paulus (apostel): verschil tussen versies

Voor zijn bekering heette Paulus Saulus en hield de mantels van zijn vrienden vast tijdens de steniging van een Joodse christen uit de eerste eeuw, [[Stefanus (martelaar)|Stefanus]].<ref>Handelingen 7:58 - 8:1</ref> Hierna werd hij een actieve vervolger van de eerste-eeuwse christenen, door hen te laten opsluiten en in sommige gevallen te laten doden.<ref>Handelingen 8:3; 9:1</ref> Paulus' brieven bevestigen dat hij een christenvervolger was.<ref>Galaten 1:13; 1 Korintiërs 15:9; Filippenzen 3:6</ref>.

Centraal in de brieven van Paulus staat de persoon van Jezus Christus. Paulus maakt duidelijk dat elk mens tot [[God (christendom)|God]] kan komen door [[Geloof (religieus)|geloof]]. Hij kreeg veel tegenstand vanuit de joodse gemeenschap die vond dat men ook de oudtestamentische wetten en gewoonten moest overnemen. Paulus keerde zich hier fel tegen en verklaarde dat een mens alleen tot God kan komen op grond van geloof. Het nauwgezet naleven van de mozaïsche voorschriften was niet langer van belang. Dit komt vooral naar voren in zijn brieven aan de [[Brief van Paulus aan de Romeinen|Romeinen]] en de Galaten, waar de christelijke gemeenten bestonden uit bekeerlingen uit het diaspora-[[jodendom]]. Het gevolg was een religie die veel opener stond voor buitenstaanders.