Witten (leger): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 81.205.238.97 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Linkin |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
Na een bloedige strijd van drie jaar verloren de Witten in [[1921]] van het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] onder leiding van [[Leon Trotski|Trotski]]. De nederlaag hadden de Witten mede te wijten aan de grote interne verdeeldheid. De verschillende generaals - van zowel de Russische als buitenlandse troepen - werkten langs elkaar heen.
Veel Witte officieren vluchtten naar het buitenland: [[West-Europa]] en ook [[Republiek China (1912-1949)|China]]. Een deel van de kleine Russische minderheid in China bestaat uit hun nazaten. Sommige Witte Russen organiseerden zich, maar anderen gingen mettertijd in hun nieuwe vaderland op. Veel voormalige Witte regimenten werden huursoldaten die voor de meestbiedende vochten; zo hebben Witte huurlingen koning [[Zog I]] van Albanië opnieuw aan de macht geholpen toen hij door [[Fan Noli]] as verdreven, en hebben Witte regimenten ook aan de zijde van hun voormalige tegenstanders van het Rode Leger gevochten in confrontaties tussen de Sovjet-Unie tijdens het [[interbellum]]. In Europa werden in het [[interbellum]] en na de [[Tweede Wereldoorlog]] verscheidene acties tegen hen georganiseerd, onder andere in de actie [[SMERSJ|Smert Spionam]]. Vele Witte officieren werden uit de bevrijde gebieden ontvoerd, soms met medeweten van de [[geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerden]]. Ze werden naar de [[Sovjet-Unie]] teruggebracht voor hun showproces en executie.
De uitdrukking "Witten" is ook in andere landen gebruikt als aanduiding van contrarevolutionaire krachten ([[Frankrijk]], [[Bulgarije]], [[Hongarije]], [[Finland]]).
| |||