Slag bij het Trasimeense Meer: verschil tussen versies

Het nieuws over de catastrofe kon niet stilgehouden worden, zoals bij de [[slag bij de Trebia]]. Het veroorzaakte paniek in Rome. Men greep zoals voorheen in tijden van tegenspoed naar het benoemen van een [[dictator (Rome)|dictator]], door middel van het ''[[senatus consultum ultimum]]''. Als dictator werd [[Quintus Fabius Maximus Cunctator|Quintus Fabius Maximus]] aangewezen. Zijn strategie, waaraan hij zijn bijnaam ''Cunctator'' (de twijfelaar) verdiende, bestond eruit om Hannibal voornamelijk uit de weg te gaan en Rome tijd te geven haar wonden te likken. Hierdoor kreeg Hannibal min of meer alle vrijheid om door Italië te trekken. Zijn mede-Romeinen waren het echter niet eens met deze strategie. Onder leiding van de consuls [[Lucius Aemilius Paulus (consul in 219 en 216 v.Chr.)|Lucius Aemilius Paulus]] en [[Gaius Terentius Varro]], gekozen na afloop van de maximale termijn van Fabius zijn' dictatorschap (6 maanden), werd er aangestuurd op een rechtstreekse confrontatie, die plaats zou vinden bij [[Slag bij Cannae|Cannae]], met een zo mogelijk nog desastreuzer gevolg voor Rome dan de slag bij het Trasimeense meer.