Hydrofiel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Aanvulling
Regel 1:
De term '''hydrofiel''' beschrijft een [[molecuul]] of een andere [[moleculaire entiteit]] die aangetrokken wordt door [[water]]moleculen, en die de neiging heeft om [[oplossing (scheikunde)|op te lossen]] in water.<ref name="Liddell & Scott">Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). ''A Greek-English Lexicon'' Oxford: Clarendon Press.</ref> Het woord ‘hydrofiel’ komt van het [[Oudgrieks]]e ''ὕδωρ (húdor)'', dat water betekent; ''φίλος (phílos)'', dat vriend betekent. Een [[hydrofoob]] molecuul daarentegen wordt er door afgestoten.
 
Een hydrofiel (deel van een) [[molecuul]] is typischvaak elektrisch [[polariseerbaarheid|gepolariseerd]]. enDat wil zeggen dat de elektrische lading binnen een molecuul niet evenredig is verdeeld. Het molecuul is in staat om [[waterstofbrug]]gen te vormen met andere moleculen, zoals bij moleculen mettussen [[hydroxylgroep|OH-groepen]] en [[amine#Atoomgroep|NH-groepen]]. HierdoorOp lostmoleculaire schaal wordt de negatief geladen kant van het polaire molecuul aangetrokken tot de positief geladen kant van het watermolecuul, en andersom. Een hydrofiele stof lost makkelijk op in [[polaire verbinding|polaire]] vloeistoffen, zoals [[water]] of [[alcohol (stofklasse)|alcohol]], en minder goed op in [[apolaire verbinding|apolaire]] vloeistoffen, zoals [[olie]]. Een hydrofiele stof kan echter toch gemengd met olie worden door gebruik te maken van een [[emulgator]].
 
In sommige gevallen komen zowel hydrofiele als hydrofobe eigenschappen voor in een enkel molecuul. Een voorbeeld van deze [[amfifiel]]e moleculen is de [[fosfolipide]] die de membranen van cellen vormt. De hydrofobe staart ligt naar binnen toe en de hydrofiele kop ligt naar buiten aan de oppervlaktelaag. Een ander voorbeeld is zeep, dat een hydrofiele kop en een hydrofobe staart heeft, waardoor het oplost in zowel water als olie.