Antizionisme: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Joods antizionisme: Eerst indeling |
→Joods antizionisme: duidelijker |
||
Regel 12:
Binnen het [[orthodox jodendom|orthodoxe jodendom]] bestaat er al sinds het ontstaan van zionisme een sterk verzet er tegen. Het orthodoxe jodendom kan ruwweg verdeeld worden in drie stromingen: het pro-zionistische [[modern-orthodox jodendom|modern-orthodoxe jodendom]], het non-zionistische of anti-zionistische [[charedisch jodendom|charedische ('ultraorthodoxe') jodendom]] en de liberaal-joodse non-zionistische of anti-zionistische stroming.
Het zionisme had tot doel het oprichten van een wereldlijk thuisland voor de joden. De meeste geestelijke leiders van de diverse orthodoxe stromingen zijn van mening dat alleen de [[Messias]]
De joods-Canadese historicus [[Yakov M. Rabkin]], historicus aan de [[Universiteit van Montreal]], heeft de geschiedenis van antizionistische joden uitgebreid gedocumenteerd. Belangrijke representanten van dit antizionistische jodendom waren onder vele anderen [[Yeshayahu Leibowitz]] en de rabbijnen [[Joel Teitelbaum]] en [[Elchonon Wasserman]]. Rabkin noemt dit joodse antizionisme een groot taboe, ook in de media. Hij maakt een scherp onderscheid tussen het nationalistische zionisme en de universele joodse religieuze traditie, waarop het zionisme zich als nationalistische politieke filosofie ten onrechte zou hebben geënt. Binnen de staat Israël zou weliswaar een feitelijke coalitie tussen zionisten en vrome joden groeien, maar een minderheid blijft zich principieel verzetten tegen de staat, omdat die het primaat en de vertegenwoordiging opeist voor heel het bestaande jodendom wereldwijd.<ref>Yakov M. Rabkin, ''In naam van de Thora. De geschiedenis van de antizionistische joden'', Antwerpen/Amsterdam 2006, [[passim]].</ref>
| |||