Water-en-vuurwinkel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →‎top: -/- spaties voor ref (verzoek op WP:VPB)
k opmaak
Regel 1:
Een '''water-en-vuurwinkel''' was een [[Winkel (zaak)|winkel]] waar men heet water kon kopen dat op een vuur was opgewarmd. Ook waren er gloeiende [[Steenkool|kolen]] verkrijgbaar: die kocht men om de eigen [[kolenkachel]] aan te maken of om een [[Stoof (voorwerp)|stoof]] mee te vullen.
 
De winkels waren tot in de eerste helft van de [[twintigste eeuw]] een gewoon verschijnsel.<ref>[{{Citeer web|url=http://buurtwinkels.amsterdammuseum.nl/822/nl/het-water-en-vuurhuisje|titel=Buurtwinkels - Het Water- en Vuurhuisje|bezochtdatum=2018-11-08|auteur=Frits op buurtwinkels.amsterdammuseum.Slicht|taal=nl]}}</ref>. Rond de [[Tweede Wereldoorlog]] verloren ze hun bestaansrecht, doordat steeds meer woningen een gasaansluiting en een moderne keuken kregen.
 
De winkelier werd "water-en-vuurbaas" genoemd, of, waar dit van toepassing was, "water-en-vuurvrouwtje"; de winkel heette ook wel "Water-en-vuurnering".<ref>A.M. de Jong, 'Merijntje Gyzen's jonge jaren. De grote zomer (1935), 19-20.</ref>