De '''dunne darm''' of het '''intestinum tenue'''<ref name="Pinkhof2012">Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). ''Pinkhof Geneeskundig woordenboek'' (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.</ref> is een onderdeel van het [[maag-darmstelsel|spijsverteringsstelsel]] dat tussen de [[maag]] en de [[dikke darm]] ligt. De dunne darm is het langste deel van het spijsverteringsstelsel. De meeste (zoog)dieren hebben een dunne darm.
De dunne darm is voortdurend in [[peristaltiek|beweging]] om de [[voedsel|spijsbrij]] heen en weer te persen en fijn te malen. Dit gebeurt met behulp van de [[lengtespier|lengte]]- en [[kringspier]]en die zich in de wand van de dunne darm bevinden. Via grote hoeveelheden [[haarvat|bloed]]- en [[lymfe]]haarvaten, gelegen in uitstulpingen van de darmwand (de [[darmvlokken]]), gaan bruikbare [[voedingsstof]]fen het [[bloed]] of de [[lymfe]] in.
De dunne darm is bij mensen zo'n 5 tot 6 meter lang en haalt de belangrijkste voedingsstoffen uit het genuttigde voedsel.
De dunne darm wordt voornamelijk van zuurstofrijk bloed voorzien door de [[arteria mesenterica superior]].<ref>[https://web.archive.org/web/20160825235006/http://medicinfo.nl/%7B6F995792-CD81-4E30-B8DC-D5535EED4850%7D De bloedvoorziening van de dunne darm]</ref>
== Opbouw ==
De dunne darm bestaat uit drie delen:
# [[twaalfvingerige darm]] of duodenum (ca. 12 duimbreedtes lang 0,25 m), waarvan de belangrijkste functie van het neutraliseren van de pH is
