Voyager 2: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 14:
Deze één keer per 175 jaar voorkomende situatie maakte het mogelijk de planeten [[Jupiter (planeet)|Jupiter]], [[Saturnus (planeet)|Saturnus]], [[Uranus (planeet)|Uranus]] en [[Neptunus (planeet)|Neptunus]] met een minimum aan brandstof en reisduur te bereiken.
 
De onbemande ruimtesonde Voyager 2 werd op 20 augustus [[1977]] vanaf [[CCAFS|Cape Canaveral AFS]] [[SLC-41|Lanceercomplex 41]], [[Florida (staat)|Florida]] gelanceerd aan boord van een [[Titan III|Titan IIIE]] raket die voor extra snelheid met een Star 37 bovenste trap was uitgerust. Het oorspronkelijke doel van [[Voyager 1]] en 2 was het van dichtbij onderzoeken van Jupiter, Saturnus, de ringen van Saturnus en de grootste manen van beide planeten. Indien mogelijk – de sondes waren gebouwd om vijf jaar operationeel te zijn – zou Voyager 2 echter ook nog Uranus en Neptunus aandoen.
 
Achtereenvolgens passeerde Voyager 2 Jupiter (9 juli 1979), Saturnus (25 augustus 1981), Uranus (24 januari 1986) en Neptunus (25 augustus 1989). Vooralsnog is Voyager 2 de enige ruimtesonde die deze laatste twee [[IJsreus|ijsreuzen]] heeft aangedaan. De reis van Voyager 2 wordt in de figuur weergegeven.