Piano (instrument): verschil tussen versies

Pianoforte betekent in het Italiaans letterlijk ''zacht (en) sterk''. Doordat de kracht<ref>Noot: De snelheid van de massa van de hamerkop is uiteindelijk bepalend voor de energie die de snaar in trilling brengt.</ref> waarmee een hamer van het speelmechaniek de snaren bespeelt, afhangt van de wijze van bespelen van een toets,<ref>Noot: De snelheid die men de toets geeft bepaalt uiteindelijk hoe snel de hamer de snaar raakt, hetgeen door middel van diverse technieken gerealiseerd kan worden, zoals gebruik van spierspanning, beweging, en gebruik van het gewicht dat men met een bepaalde snelheid vanuit de arm via de hand en vinger doorgeeft aan de toets</ref> kan elke toon afzonderlijk zowel luid als zacht (en de nuances daartussen) gespeeld worden. Dit ontbrak bij de voorlopers van de piano, waaronder bijvoorbeeld het [[klavecimbel]]. Later werd de naam verder ingekort tot piano; tegenwoordig heeft de term [[pianoforte]] de betekenis gekregen van "authentiek instrument" van de barok- en klassieke periode. Soms ziet men ook wel de term '''fortepiano''', wanneer men de voorloper van de moderne piano bedoelt. <br>

In het Italiaans is de gewone term nog steeds ''pianoforte'', de vleugelpiano heet ''pianoforte a coda'', letterlijk piano met staart. Het Russisch spreekt omgekeerd van ''fortepiano'' als algemene naam voor de moderne piano ''(pjanino)'' of vleugel ''(royal)''.

 

==Buffetpiano en vleugel==