Wilde Rozen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kwikstaartje (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Kwikstaartje (overleg | bijdragen)
Regel 8:
 
== Wilde Rozen ==
Aanvankelijk bleef het bij één dun boekje, ''Wilde Rozen'', dat in 1979 verscheen bij de Groningse uitgeverij [[Xeno (uitgever)|Xeno]]. In 1980 werd het vervolg onder de titel ''Minna zet door'' bij dezelfde uitgeverij uitgebracht, gevolgd door ''Op eigen wieken'' in 1981. Deze laatste publicatie bestond uit twee delen, ‘Doortje vindt het geluk’ en ‘Op eigen wieken’. In 1983 werden de losse boekjes gebundeld onder de titel ''Wilde Rozen''<ref>Wilde rozen/door Damesschrijfbrigade Dorcas. Homologie, 5 (1983) 2 (mrt/apr), p.28-29</ref>, uitgebreid met de toevoeging van een nieuw deel, ‘Gevaarlijke vrouwen’. In 1992 verscheen een tweedelige heruitgave bij de Amsterdamse uitgeverij Furie, ''Wilde Rozen. Eerste Deel'' en ''Wilde Rozen. Tweede Deel''. In 2018 bracht de Groningse uitgeverij kleine Uil een geheel herziene complete heruitgave in één band uit, ook als e-boek verkrijgbaar. In deze editie is een nawoord opgenomen van letterkundige Erica van Boven.
 
De romancyclus ''Wilde Rozen'' beschrijft vier generaties vrouwen, te beginnen met dokter Jet die na omzwervingen in Lausanne en Parijs vlak na de Eerste Wereldoorlog met onderwijzeres Fokje in Groningen het geluk vindt. Het tweede deel beschrijft hoe Jets nichtje Minna haar liefdesleven weet te verbinden met de politieke strijd in het Berlijn van de jaren dertig, in de [[Spaanse Burgeroorlog]] en in het Groningse verzet tijdens de bezetting. In het derde deel beperkt de handeling zich tot het Groningen van de Wederopbouw, waar Minna’s nichtje Doortje als verpleegster carrière maakt in het ziekenhuis en na de nodige verwikkelingen gaat samenwonen met haar collega Nel. In het laatste deel, ‘Gevaarlijke vrouwen’ spelen de twee nichtjes van Doortje de hoofdrol, de tweeling Annelies en Joke. Zij maken in de jaren zeventig van alles mee in de Groningse vrouwenbeweging, van kraakpanden tot vrouwencommunes, om alsnog te besluiten als zusjes bij elkaar te blijven.
 
== Auteurs ==