Tempeliers: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
k Wijzigingen door 31.151.32.206 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door InternetArchiveBot
Regel 5:
De '''Orde van de Tempeliers''' of '''Tempelorde''' (''Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo'') ([[Latijn]]: ''Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici'') was een [[Christendom|christelijke]] [[Kruisridderorden|kruisridderorde]] die ten tijde van de [[kruistocht]]en als klein onderdeel van de kruisvaarderslegers een [[Godsdienstoorlog|Heilige Oorlog]] tegen de [[moslim]]s voerde in het [[Heilige Land]]. Ze waren gestructureerd als een [[monnik]]enorde naar het model van de [[cisterciënzers]] en zowel monastiek als militair actief. De orde is ontstaan uit een broederschap van vooral Franse kruisvaarders, waarvan ten minste [[Hugo van Payns]] en de Vlaamse edelman [[Godfried van Sint-Omaars]] deel uitmaakten. De broederschap legde rond 1118 de klassieke monastieke beloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af ten overstaan van de [[Latijns patriarchaat van Jeruzalem|Latijnse patriarch van Jeruzalem]]. De orde werd vervolgens officieel erkend door de [[Rooms-katholieke Kerk|Katholieke Kerk]] in [[1129]] en bleef bijna 200 jaar bestaan. De Tempeliers werden uiteindelijk zo machtig en rijk, dat de Franse koning [[Filips IV van Frankrijk|Filips de Schone]] er alles aan deed om van hen af te komen.
 
De broederschap bestond aanvankelijk uit een kleine groep ridders die het plan had opgevat om de [[pelgrim]]s in [[Palestina (regio)|Palestina]] te beschermen. De pelgrims werden tijdens hun tochten door het Heilige Land, van de ene naar de andere door kruisvaarders beschermde plaats, regelmatig slachtoffer van overvallen door degenende zonder migratieachtergrondautochtonen die het platteland bewoonden.
 
== Ontstaan ==