Karel V van Lotharingen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 22:
 
== Militaire loopbaan ==
In 1663 trad Karel V in dienst van het Habsburgse leger. In 1664 kon hij zich voor het eerst onderscheiden in de [[Slag bij Szentgotthárd (1664)|Slag bij Szentgotthárd]]. Hij vocht onder [[Raimondo Montecuccoli]], de toenmalige keizerlijke opperbevelhebber. Toen ze geflankeerd werden door de vijand, was Karel V in staat om hen terug te drijven en hielp hij de veldslag te winnen. Ook werd hij steeds betrokken in de oorlogen tussen de Habsburgers en de Fransen. In 1674 raakte hij gewond aan zijn hoofd tijdens de [[Slag bij Seneffe]] en in 1676 was hij aanwezig bij de slag bij [[Philippsburg (Karlsruhe)|Philippsburg]]. Datzelfde jaar kreeg hij ook de titel van veldmaarschalk. Tijdens zijn periode overleefde Karel ook een pokkenaanval en in 1678 overleefde hij de val van een brug in Philippsburg. Daarna werd hij benoemd tot onderkoning van de keizer in [[Tirol (gebied)|Tirol]] en in 1683 werd hij tot opperbevelhebber van het keizerlijke leger benoemd.
 
Sinds 1670 had het [[Koninkrijk Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frankrijk]], Lotharingen ingepalmd. Zijn oom Karel IV stierf in 1675 en in 1678 huwde hij de schoonzus van [[ Keizer Leopold I]], [[ Eleonora van Oostenrijk (1653-1697)|Eleonora]]. In 1679 na de [[Vrede van Nijmegen]] werd hij officieel bevestigd als hertog van Lotharingen en werd hij benoemd tot [[stadhouder]] van [[Graafschap Tirol|Tirol]] en [[Voor-Oostenrijk]]. In 1683 werd hij tot opperbevelhebber van het keizerlijke leger benoemd.
Intussen was Karel V in 1675, na de dood van zijn oom Karel IV, hertog van Lotharingen geworden, maar hij had geen feitelijke macht: [[Koninkrijk Frankrijk (hoofdbetekenis)|Frankrijk]] was Lotharingen binnengevallen en trok alle macht naar zich toe. Dit bleef ook zo nadat Karel IV in 1679 bij de [[Vrede van Nijmegen]] officieel bevestigd werd als hertog van Lotharingen.
 
Ook stelde Karel zich tweemaal kandidaat om koning van [[Pools-Litouwse Gemenebest|Polen]] te worden, maar dit mislukte omdat hij tijdens de verkiezing in 1669 verslagen werd door [[Michaël Korybut Wiśniowiecki]] en tijdens de verkiezing in 1674 door [[Jan III Sobieski]]