Media Records: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k sp
Regel 12:
Grote verkoopsuccessen had Media Records halverwege de jaren negentig met [[Cappella (danceact)|Cappella]]. Het album ''U got 2 know'' en de bijbehorende singles waren goed voor flinke verkoopcijfers. Cappella was de eerste grote naam die onder dit label muziek uitbracht. Naar buiten traden een rapper en een zangeres, terwijl Bortolotti zelf op de achtergrond bleef.
 
Nadat het succes voor Cappella was uitgedoofd, koos Media Records voor een persoonlijker aanpak. In de periode van 2000 tot 2002 werden de producers [[Mario Piu]] (''Communication, The Vision''), [[Mauro Picotto]] (''Pulsar, Komodo, Proximus, Like this like that, Back to Cali'') en [[Gigi d'Agostino]] (''La PsssionPassion, L'Amours Toujours, The Riddle'') als zichtbare artiesten geprofileerd. Dat leverde een grote hoeveelheid hits op.
 
In de loop der jaren bouwde Bortolotti het label uit tot een grote organisatie. Het hoofdkantoor in [[Brescia (stad)|Brescia]] beschikte op een gegeven moment over tien studio's. Er werden kantoren geopend in meerdere landen. In [[Hilversum]] werd een Beneluxkantoor geopend. Er werden ook steeds meer sublabels opgericht. Zo was er [[BXR]] voor [[techno]] en [[hardhouse]]. Het label [[Nukleuz]] bracht ook hardhouse en richtte zich met name op de Engelse markt. In 2001 kocht Media Records ook het houselabel UMM.