Zon: verschil tussen versies

Ze is met een [[massa (natuurkunde)|massa]] van zo'n 1,989 × 10³⁰ kg (1989 [[quadriljoen]] ton), dat is gelijk aan 332.946 maal de massa van de aarde, verreweg het zwaarste object in ons [[zonnestelsel]]. De Zon bevat 99,86% van de massa van ons volledige zonnestelsel. Deze massa bestaat voornamelijk uit [[Waterstof (element)|waterstof]], in de buitenste lagen zo'n 91 [[mol (eenheid)|molprocent]] of 70 [[massaprocent]]. Het andere veelvoorkomende element is [[helium]], zo'n 9 molprocent of 28 massaprocent. In het centrum van de Zon, waar door [[kernfusie]] waterstof wordt omgezet in helium, is het gehalte aan waterstof vermoedelijk lager (35 massaprocent) en dat aan helium hoger (63 massaprocent).

 

In de tijd dat men dacht dat de Zon rond de Aarde draaide werd de Zon als een planeet gezien (zie [[geocentrisme]]<ref>In feite is dit een correcte aanname voor een waarnemer op het aardoppervlak volgens de [[Algemene Relativiteitstheorie]]. Bij beschouwingen van het zonnestelsel gebruiken we voor het gemak meestal een referentiekader waarin we de zon als stilstaand beschouwen.</ref>). Voor zover bekend was de Griekse astronoom [[Aristarchus van Samos]] de eerste die op grond van redeneringen veronderstelde dat de Zon het middelpunt van de "kosmos" was, maar zijn leer werd verworpen ten gunste van die van [[Plato]] en [[Aristoteles]]. 500 jaar later werd de theorie van Plato en Aristoteles aangepast door [[Claudius Ptolemaeus|Ptolemaeus]]. Pas in de 18e eeuw werd het heliocentristische model, zoals uitgewerkt door [[Nicolaas Copernicus|Copernicus]], algemeen erkend.