Bonnefantenmuseum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
cat
Mar(c) (overleg | bijdragen)
k 3x van ... tot) (2x één→een van, zie http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/238) (interpunctie
Regel 12:
| directeur = Stijn Huijts (artistiek directeur), Sandra Holtjer (zakelijk directeur)
| conservator = Lars Hendrikman (kunst vóór 1850), Paula van den Bosch (hedendaagse kunst)
| openingstijden = Dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00 uur
| openbaar vervoer =
| website = http://www.bonnefanten.nl/
Regel 25:
Het '''Bonnefantenmuseum''' is een [[museum]] voor beeldende kunst in [[Maastricht]]. Het is een van de drie provinciale musea in [[Limburg (Nederland)|Limburg]] (naast het [[Discovery Center Continium|Continium]] en het [[Limburgs Museum]]). Het Bonnefantenmuseum is vooral bekend vanwege de collecties middeleeuwse [[beeldhouwkunst]], Zuid-Nederlandse [[schilderkunst]] en [[hedendaagse kunst]]. Wat dit laatste betreft ligt de nadruk op [[conceptualisme]], [[arte povera]] en Amerikaans [[Minimal art|minimalisme]].
 
== Naamgeving en geschiedenis ==
De naam ''Bonnefanten'' is afgeleid van het voormalige [[Bonnefantenklooster (Maastricht)|Bonnefantenklooster]] in de binnenstad van Maastricht, waar het museum van 1951- tot 1978 gevestigd was. De website van het museum vermeldt hierover: "In de volksmond had dit convent in de 18e eeuw de benaming ''Couvent des bons enfants'' (klooster van de goede kinderen) meegekregen, omdat de jeugd bij de kloosterzusters zo voorbeeldig werd opgeleid. Weldra stond ook het klooster in het Maastrichtse spraakgebruik bekend onder de naam ''Bonnefanten''".
 
Het museum opende in 1884 haar deuren als oudheidkundig museum van de ''Société d'archéologie dans le Duché du Limbourg'', later het [[Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap]] (LGOG). De eerste huisvesting was de sacristie van de voormalige [[Augustijnenkerk (Maastricht)|Augustijnenkerk]] aan de [[Kesselskade]]. In de loop der jaren is het LGOG-museum achtereenvolgens gehuisvest geweest in het [[Dinghuis (Maastricht)|Dinghuis]], het protestants weeshuis (de huidige [[Toneelacademie Maastricht]]), het [[Bonnefantenklooster (Maastricht)|Bonnefantenklooster]] en het [[Entre Deux]] complex. Het huidige gebouw aan de [[Avenue Céramique]] werd in 1995 naar een ontwerp van de Italiaanse architect [[Aldo Rossi]] gerealiseerd op een locatie aan de [[Maas]] in de wijk [[Céramique]].
Regel 34:
In 2011 kreeg de provincie Limburg de gelegenheid de kunstcollectie van het echtpaar Jo en Marlies Eyck aan te kopen en droeg deze vervolgens over aan het Bonnefantenmuseum. Sinds 2012 is de exploitatie van [[kasteel Wijlre]], de daarbij behorende tuinen en het door [[Wiel Arets]] ontworpen [[Hedge House]] in handen van de ''Stichting Bonnefanten-Hedge House''. De kasteeltuinen en het Hedge House te [[Wijlre]] fungeren thans als buitenlocatie van het Bonnefantenmuseum.
 
Markante directeuren in de lange geschiedenis van "het Bonnefanten" waren [[Pierre Cuypers]], [[Joseph Timmers]], Ístvan Szénássy en Alexander van Grevenstein. Deze laatste was vanaf 1976 aan het museum verbonden, van 1986- tot 2011 als directeur. Onder zijn leiding groeide het museum uit tot ééneen van de toonaangevende kunstinstellingen in Zuid-Nederland. Sinds 1 maart 2012 is Stijn Huijts artistiek directeur.
<gallery>
Bestand:Overzicht gevel aan einde van straat - Maastricht - 20319165 - RCE.jpg|Dinghuis, ca 1900
Regel 42:
</gallery>
 
== Gebouw en indeling ==
[[Bestand:Bonnefanten2013-06.jpg|{{largethumb}}|Maquette Bonnefantenmuseum, [[Aldo Rossi]]]]
Met de raketvormige, 28 meter hoge toren aan de [[Maas]] is het Bonnefantenmuseum ééneen van de moderne ''landmarks'' in Maastricht. Ondanks de [[Postmodernisme (architectuur)|postmodernistische]] verschijningsvorm van de toren oogt het museum klassiek. De gevels zijn afgewerkt in rode baksteen, [[trachiet|trachite rosso]] en Ierse hardsteen. De toren is bekleed met zink.
 
Het museum heeft een plattegrond gebaseerd op de hoofdletter E. De middenvleugel met de centrale trap vormt de as van het gebouw. De monumentale trap, met hoge wanden van baksteen, doorsnijdt het gebouw als een lichtstraat van oost naar west. De trap werd ontworpen door [[Aldo Rossi]] en is geïnspireerd door de [[Montagne de Bueren]] in [[Luik (stad)|Luik]].<ref>[http://www.nationalgeographic.nl/fotografie/foto/trap-bonnefantenmuseum-maastricht Trap geïnspireerd door de Montagne de Bueren]</ref> De middenvleugel telt vier verdiepingen, de zijvleugels drie. Op de begane grond bevinden zich de publieksruimten, de museumwinkel, de kunstuitleen en het restaurant ''Ipanema''. De andere verdiepingen zijn ingericht als klassieke tentoonstellingszalen ten behoeve van de permanente collectie en wisselende exposities.
Regel 58:
</gallery>
 
== Collectie ==
De museumcollectie bestaat grotendeels uit een vaste collectie oude kunst van zowel [[schilderkunst]] als [[beeldhouwkunst]] uit de periode 1200-17001200–1700, en een vrij recentelijk ontstane collectie [[hedendaagse kunst]]. Daarnaast worden er regelmatig wisselende [[tentoonstelling]]en georganiseerd.
 
=== Oude kunst (tot ca 1850) ===
De afdeling oude kunst bevindt zich op de eerste verdieping (soms gepresenteerd in combinatie met hedendaagse kunst). Hier bevindt zich de belangrijke collectie middeleeuwse houtsculpturen en de zogenaamde ''Neutelings-collectie'' (middeleeuwse sculpturen en kunstvoorwerpen van hout, marmer, [[ivoorsnijwerk|ivoor]], albaster en metaal).
* Middeleeuwse houtsculpturen, onder andere een tiental beelden van [[Jan van Steffenswert|Jan van Steffeswert]] (enkele toeschrijvingen), diverse beelden van de [[Meester van Elsloo]] en laatmiddeleeuws houtsnijwerk uit [[Brussel (stad)|Brussel]], [[Mechelen (stad)|Mechelen]], [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[Frankrijk]] en het [[Nederrijn]]s gebied;
Regel 81:
Bestand:Giovanni del Biondo - H. Stephanus.jpg|''H. Stefanus'' (voor 1399), [[Giovanni del Biondo]]
Bestand:Colijn de Coter (1504-1510) De graflegging (ICN NK2832).jpg|''Graflegging'' (±1505), [[Colijn de Coter]]
Bestand:Pieter Brueghel de Jonge - Volkstelling te Bethlehem, 1605-1610.jpg|''Volkstelling te Bethlehem'' (±1605-16101605–1610), [[Pieter Brueghel de Jonge]]
Bestand:Peter Paul Rubens - Portret van Pater Jan Neyen.JPG|''Portret van Pater Jan Neyen'' (1607), [[Peter Paul Rubens]]
</gallery>
 
=== Moderne kunst (1850-19501850–1950) ===
[[Bestand:Maastricht, Bonnefantenmuseum, Richard Serra, Hours of the Day (1990).jpg|thumb|260px|Richard Serra, ''Hours of the Day'' (1990)]]
[[Bestand:LeWitt-1994 LongPyramid2.jpg|thumb|260px|Sol LeWitt's ''Long Pyramid'' (1994)]]
Regel 93:
* '[[Limburgse School]]', onder anderen [[Rob Graafland]], [[Charles Eyck]], [[Edmond Bellefroid]], [[Henri Jonas]] en [[Joep Nicolas]]. Het werk van de Maastrichtse dichter-schilder [[Pierre Kemp]] en de fotocollectie van [[Werner Mantz]] nemen hierbij een aparte positie in.
 
=== Hedendaagse kunst (na 1950) ===
De collectie [[hedendaagse kunst]] is de laatste jaren sterk uitgebreid, onder andere door belangrijke bruiklenen van particuliere verzamelaars. In 2006 ontving het museum een meerjarige [[bruikleen]] van 300 werken uit de privécollectie naoorlogse kunst van het echtpaar [[Charles Vandenhove|Jeanne en Charles Vandenhove]]. Anno 2014 is de status van dit bruikleen onduidelijk, aangezien Vandenhove ervoor gekozen heeft een groot deel van zijn collectie onder te brengen in een nieuw gebouw in [[Gent]]. De aankoop van de collectie Eyck betekende een belangrijke versterking van de verzameling conceptuelen en minimalisten.
 
Een overzicht van de belangrijkste stromingen en kunstenaars die vertegenwoordigd zijn in de Bonnefantencollectie (inclusief de Vandenhove en Eyck-collecties):
* [[informele schilderkunst]], École de Paris en [[Cobra (kunst)|Cobra]] (voornamelijk collectie Vandenhove), onder anderen [[Roger Bissière]], [[Pierre Soulages]], [[Antonio Saura]], [[Pierre Alechinsky]], [[Christian Dotremont]], [[Asger Jorn]], [[Karel Appel]] en [[Shinkichi Tajiri]];
* [[Minimal art]], onder anderen [[Sol LeWitt]], [[Robert Ryman]], [[Robert Mangold]] en [[Richard Serra]];
* [[Popart (kunststroming)|Popart]] (collectie Vandenhove), onder anderen [[Andy Warhol]], [[Jim Dine]], [[Louise Nevelson]] en [[Martial Raysse]];
Regel 103:
* [[Arte povera]], onder anderen [[Luciano Fabro]], [[Mario Merz]], [[Giuseppe Penone]] en [[Jannis Kounellis]];
* [[Neo-expressionisme]], onder anderen [[Hermann Nitsch]], [[Arnulf Rainer]], [[Anselm Kiefer]], [[Antoni Tàpies]], [[René Daniëls]], [[Marlene Dumas]] en [[Hugo Debaere]];
* [[Nieuwe figuratie|Nieuwe figuratieven]]ven, onder anderen [[Peter Doig]], [[Gary Hume]], [[Luc Tuymans]] en [[Neo Rauch]];
* Fotografie en videokunst, onder anderen [[Francis Alÿs]], [[Joëlle Tuerlinckx]], [[David Claerbout]], [[Roman Signer]] en [[Pawel Althamer]].
* [[Installatie (kunstwerk)|Installaties]] van kunstenaars als [[Atelier Van Lieshout]], [[Patrick Van Caeckenbergh]], [[Franz West]] en [[István Csákány]].
Regel 109:
Op de tweede verdieping bevindt zich een kleine presentatie van het werk van de Italiaanse architect-filosoof [[Aldo Rossi]] (''Studio Rossi''). Ook worden regelmatig delen gepresenteerd uit het omvangrijke persoonlijke archief van de Duitse kunstenaar-activist [[Joseph Beuys]], dat deze in 1975 aan het Bonnefantenmuseum schonk.
 
== BACA Award en wisselende exposities ==
Vanaf 2000 wordt om de twee jaar de ''BACA Award'' (''Biennial Award for Contemporary Art'', aanvankelijk ''[[The Vincent Award]]'' geheten) uitgereikt, de belangrijkste prijs voor internationale beeldende kunst in Nederland. Aan de prijs is een geldbedrag van € 50.000, een publicatie en een solotentoonstelling in het Bonnefantenmuseum verbonden. Winnaars waren achtereenvolgens [[Eija-Liisa Ahtila]] (2000), [[Neo Rauch]] (2002), [[Pawel Althamer]] (2004), [[Bethan Huws]] (2006), [[John Baldessari]] (2008), [[Francis Alÿs]] (2010), [[Mary Heilmann]] (2012), [[Laura Lima]] (2014) en [[Cai Guo-Qiang]] (2016).
 
Andere belangrijke kunstenaars met solo-tentoonstellingen in het Bonnefanten waren: [[Richard Deacon]] (1987), [[Robert Mangold]] (1988/89, 1997), [[Richard Serra]] (1990), [[Peter Doig]] (2003), [[Gilbert & George]] (2006) en [[Grayson Perry]] (2016). Grote groepstentoonstelling vonden plaats in het jubileumjaar 2009 (''Exile on Main Street'', met Richard Artschwager, William Copley, Steve Gianakos, Alfred Jensen, Peter Saul, John Tweddle, John Wesley, HC Westermann en Joe Zucker), in 2011, het afscheidsjaar van directeur Alexander van Grevenstein (''Extended Drawing'', met werk van Sol LeWitt, Richard Serra, Robert Mangold en Bruce Nauman), in 2012 (collectie [[Martin Visser (meubelontwerper)|Visser]]), in 2013 (''De Grote Verandering'', Russische avant-gardekunst van o.a. [[Kazimir Malevitsj|Malevitsj]], [[Wassily Kandinsky|Kandinsky]], [[Ilja Masjkov|Masjkov]], [[Aristarch Lentoelov|Lentoelov]] en [[Pavel Filonov|Filonov]]) en in 2015/16 (''CERAMIX'', keramiekkunst van o.a. [[Henri Matisse|Matisse]], [[August Rodin|Rodin]], [[Pablo Picasso|Picasso]], [[Thomas Schütte|Schütte]] en [[Ai Weiwei]]).
 
Ook op het gebied van de oude kunst worden tijdelijke exposities georganiseerd. Recente tentoonstellingen waren ''De weg naar het paradijs'' (2003) over romaanse sculptuur in Maastricht, ''From Vulcan's forge'' (2007) met bronzen beelden uit de collectie van het [[Rijksmuseum Amsterdam]], ''Palazzo'' (2008-20102008–2010) met vroeg-Italiaanse kunst in Nederlandse verzamelingen en ''Op weg naar het zuiden'' (2010) met 16de- en vroeg-17de-eeuwse Zuid-Nederlandse meesters uit de collectie van het Rijksmuseum. In 2011 vond een tentoonstelling plaats met modern-klassieke werken uit het Luikse [[Museum voor moderne en hedendaagse kunst (Luik)|MAMAC]] (onder anderen Chagall, Ensor, Gauguin, Kokoschka, Liebermann, Léger en Picasso). In 2015 vond een overzichtstentoonstelling plaats van de in Maastricht geboren barokschilder [[Hendrik de Fromantiou]].
 
== Literatuur, bronnen en noten ==
* Szénássy, I.L. (red.), ''Bonnefantenmuseum. Het gebouw. Het museum. De verzamelingen''. Maastricht, 1984
* Szénássy, I.L. (red.), ''Kunst in het Bonnefantenmuseum''. Maastricht, 1984
Regel 127:
{{References}}
 
== Zie ook ==
* [[Hedge House]]